Figuranten zijn bewegende decorstukken. Als een filmmaker te weinig aandacht aan hun aanwezigheid schenkt, kunnen ze ongewild stoorzenders worden. Een film die verder goed in elkaar zit, kan wel tegen een stootje. Een minder geslaagde film zoals A Good Person loopt extra averij op wanneer een figurant meer aandacht opeist dan de hoofdrolspeler.
Continue reading
Kijken naar een film is een vorm van tijdreizen. Die ervaring is extra sterk wanneer een film de kijker verplaatst naar het verleden van de eigen woonplaats. Amsterdam anno 1967 vormt het decor van psychologisch drama Paranoia. Personages lopen of fietsen over vertrouwde paden en langs bekende monumenten. Een belangrijk deel van het verhaal speelt zich af op een locatie die van de aardbodem is verdwenen.
Continue reading
Op de laatste dag van het jaar plaats ik traditiegetrouw een overzicht met platen, concerten en films die de afgelopen 365 dagen indruk hebben gemaakt.
Continue reading
De bijdrage van vrouwen aan de ontwikkeling van de narratieve film werd decennialang systematisch over het hoofd gezien in de geschiedschrijving. Daar kwam de laatste jaren verandering in, onder meer dankzij de compilatie Pioneers: First Women Filmmakers (2018) van Kino Lorber en de serie Women Make Film (Mark Cousins, 2018). Twee prominente filmpioniers zijn Alice Guy-Blaché en Lois Weber.
Continue reading
Deze zomer draaien beide delen van Britse film The Souvenir in de Nederlandse bioscopen. Deel 1 staat in mijn lijst met 250 favoriete films aller tijden. De bioscoopuitgave is een mooie aanleiding om scènes uit beide films te lichten en met elkaar te vergelijken. Ik zal me proberen in te houden en focus voornamelijk op spelregie en de manier waarop regisseur Joanna Hogg details in haar verhaal verwerkt.
Continue reading
Moderne blockbusters overweldigen kijkers met een bombardement aan prikkels. Er is zoveel te zien dat je uiteindelijk niets meer ziet. Tegenover het visuele geweld staat Il Buco, een film die overrompelt zonder te overvoeren.
Continue reading
Sinds 1952 publiceert het Britse filmblad Sight & Sound eens in de tien jaar de Top 100 Greatest Films of All Time, samengesteld na een peiling onder filmcritici, programmeurs, academici en distributeurs. Eind dit jaar zal de nieuwe lijst worden gepubliceerd. Op filmsite Letterboxd wordt ondertussen gewerkt aan een alternatieve lijst. Dat was voor mij aanleiding om een eigen overzicht met 250 favoriete films te maken. Sommige gekozen titels zal ik de komende tijd toelichten. Laat ik beginnen bij het begin: 1895.
Continue reading
Dit jaar heb ik tot nu toe uitsluitend over muziek geschreven. Vandaag komt daar verandering in met The Devil’s Men, een mislukte Griekse horrorfilm die onlangs op Blu-ray is uitgebracht. Naast horrorgrootheden als Peter Cushing en Donald Pleasence zijn voor en achter de schermen mensen betrokken die bekender zijn van andere genres en disciplines. The Devil’s Men bevat onder meer de allereerste originele filmmuziek van een bekende Britse muzikant en producer.
Continue reading
Vanwege de lockdown was het de eerste vijf maanden van 2021 onmogelijk om een bioscoop te bezoeken. Ik zag desondanks niet minder films. Toen eind mei de zalen weer heropenden, bleek hoezeer ik het grote doek had gemist. Komedies brachten eindelijk weer een collectieve lach teweeg (of niet, zoals bij Don’t Look Up) en controversiële films waren weer in staat om mensen de zaal uit te jagen (Titane). Door de omstandigheden heb ik veel films misgelopen. Die hoop ik in 2022 alsnog te zien, onder meer aan de hand van jaarlijstjes van andere filmbloggers. In onderstaande lijstjes vind je films die thuis of in de zaal de meeste indruk maakten.
Continue reading
Chileense regisseur Pablo Larraín volgt in zijn tweede Engelstalige film Spencer prinses Diana tijdens de laatste kerstdagen die ze met de Britse koninklijke familie doorbrengt. Je kunt de film beschouwen als een drama, maar in meerdere opzichten is het ook een horrorfilm.
Continue reading