Sir Henry At Rawlinson End (Steve Roberts, 1980)
De lol van Sir Henry At Rawlinson End ontgaat mij nogal. Ik ben, denk ik, niet Brits genoeg om alle finesses te doorgronden en alle woordspelingen en verwijzingen te snappen en te plaatsen. Sir Henry barst uit zijn voegen van de gekkigheid. Maar gekkigheid is niet automatisch grappig, eerder vermoeiend. Continue reading