Extraterrestre (Extraterrestrial) (Nacho Vigalondo, 2011)
De kleine Spaanse sciencefictionfilm Extraterrestre speelt zich vrijwel volledig af in een appartementencomplex. Het is een geliefde locatie in meer recente films. Continue reading
De kleine Spaanse sciencefictionfilm Extraterrestre speelt zich vrijwel volledig af in een appartementencomplex. Het is een geliefde locatie in meer recente films. Continue reading
Woody Allen heeft in To Rome With Love vier verhaalideetjes losgelaten op de fotogenieke Italiaanse hoofdstad. Continue reading
Porcile valt in twee delen uiteen: een deel dat redelijk te doen is en een onuitstaanbaar deel. Continue reading
De documentaire ¡Vivan las Antipodas! gebruikt een paar keer digitale trucages voor het aan elkaar verbinden van verschillende werelddelen. Een bouwval in Entre Rio, Argentinië wordt zo weerspiegeld als de mistige futuristische skyline van Shanghai. En vice versa, zoals in bovenstaand plaatje. Een dode potvis op een strand in Nieuw-Zeeland heeft een oude rotspartij in Spanje als spiegelbeeld. Ook zonder computer zorgt een simpele truc voor een spectaculair beeld. Zet de camera op zijn kop en de snelweg in Shanghai ziet er uit alsof de scène afkomstig is uit een sciencefictionfilm.
A Simple Life gaat over de liefdevolle relatie tussen een werkster in Hong Kong en de man voor wie ze het huishouden verzorgt, maar ook over de verschillende rollen die we in het leven spelen en het verlies van identiteit door ouderdom. Continue reading
Zoals vaker bij filmfestivals baseer ik mijn filmkeuze voornamelijk op de tijdstippen waarop ik de films kan zien en niet op hun kansen op de publieksprijs. Films die later in het jaar een reguliere bioscoopdistributie krijgen, sla ik sowieso over. Door deze strategie heb ik tijdens World Cinema Amsterdam niet de uiteindelijke publiekswinnaar Rebelle gezien, maar wel het kleine drama Por Aqui Tudo Bem. Het kijkplezier werd bij deze film ietwat tegengezeten door het feit hij vanaf videoband werd geprojecteerd. In het digitale tijdperk is dat een flinke stap terug. Continue reading
Tijdens World Cinema Amsterdam in Rialto waren twee zeer verschillende road movies te zien: Estrada Para Ythaca uit Brazilië en Los Pasos Dobles uit Mali. In beide films is de reis belangrijker dan de bestemming. Continue reading
Holy Motors, de bijzondere comeback van regisseur Léos Carax, moet het onder meer hebben van de vele onverwachte wendingen. Zelfs een beetje voorkennis kan al funest zijn voor het kijkplezier. Het onderstaande, vanuit de achtertuin opgevangen gesprek gaat alleen in op de openingsscène, maar ook die moet je eerst zien voordat je er over gaat lezen. Continue reading
Ik ben zeker geen liefhebber van levenslied, heavy metal of Braziliaanse rock. Dat heeft de waardering voor de documentaires Zij Gelooft In Mij (1999), Anvil: The Story Of Anvil (2008) en Raul: O Início, O Fim E O Meio (2012) geenszins in de weg gezeten. Als het verhaal genoeg drama bevat, maakt het niet uit wat voor muziek de hoofdpersonages maken. Na het verre van saaie portret over Raul, dat ik gisteren zag tijdens World Cinema Amsterdam, hoopte ik vandaag tijdens het filmfestival opnieuw meegesleept te worden, ditmaal door Vou Rifar Meu Coração. Zover kwam het niet. Continue reading
Een biopic of documentaire over een popmuzikant zonder alcoholmisbruik bestaat niet. Een dag na Cornelis Vreeswijk was het weer raak bij het tumultueuze levensverhaal van Vreeswijks excentrieke generatiegenoot Raul Seixas (1945-1989). De Braziliaanse koning van de rock-‘rock-‘n-roll gebruikte alle drugs die onder deze term in de Wikipedia staan opgesomd, maar ging vooral ten onder aan de drank. Continue reading