In de Amerikaanse film How To Blow Up A Pipeline bereidt een groep jonge activisten een aanslag voor op een oliepijpleiding in Texas. De behoedzame manier waarop ze met explosieven omgaan, roept een zelfde soort spanning op als in Sorcerer (William Friedkin, 1977). De twee films hebben meerdere overeenkomsten.
William Friedkin (1935-2023) vertelt in de uitgebreide en soms eigenaardige conversatie met Deense regisseur Nicolas Winding Refn dat angst voor een nucleaire ramp voor hem een drijfveer was voor het maken van Sorcerer. De jonge personages in How To Blow Up A Pipeline gaan tot actie over vanwege hun zorgen over het klimaat door gebruik van fossiele brandstoffen. De nieuwe film van Daniel Goldhaber werkt toe naar een explosie. Het hachelijke avontuur van de hoofdpersonages in Sorcerer begint na een explosie bij een olieraffinaderij, ergens in de Zuid-Amerikaanse wildernis. De sabotage zorgt voor een brand die alleen gestopt kan worden door een gat te dichten met behulp van dynamiet. De dichtstbijzijnde voorraad is oud en daarom zeer instabiel. De kans is groot dat de staven tijdens het vervoer bij een verkeerde manoeuvre zullen exploderen. Het vervoeren van het dynamiet is daarom een klus voor mensen die niets meer hebben te verliezen. Jackie Scanlon (Roy Scheider), die naar Zuid-Amerika is gevlucht om uit handen te blijven van wraakzuchtige New Yorkse maffia, hoopt met de beloofde beloning weg te kunnen van de armoedige omstandigheden op zijn vluchtadres. Drie lotgenoten sluiten zich bij hem aan.
Scanlon rijdt in een van twee vrachtwagens door een ruig landschap met veel onregelmatig opduikende kuilen. Een van de spannendste scènes speelt zich af bij een gammele hangbrug tijdens noodweer. In een van de benauwende scènes in How To Blow Up A Pipeline moeten de activisten gezamenlijk explosieven aan een verhoogde leiding vastbinden. Een misstap kan dodelijk zijn. In beide scènes dreigt gevaar wanneer een koord begint te ontrafelen. De spanning wordt in How To Blow Up A Pipeline begeleid door elektronische muziek van componist Gavin Brivik. Zijn composities klinken net zo analoog als de filmmuziek die de Duitse band Tangerine Dream in opdracht van Friedkin maakte voor Sorcerer.
De vertelstructuur van How To Blow Up A Pipeline lijkt geïnspireerd door de montage van Sorcerer die zonder toestemming van William Friedkin in Europa en Australië heeft gedraaid. De originele versie begint met een vierdelige proloog waarin te zien is waarom de vier belangrijkste personages naar Zuid-Amerika zijn gevlucht. De in de ogen van Friedkin verminkte versie begint in Zuid-Amerika en toont de vier delen van de proloog verspreid over de film als korte flashbacks. Daniel Goldhaber heeft die flashbackstructuur overgenomen om in het verloop van zijn verhaal inzicht te geven in de achtergronden van de activisten.
Sorcerer was de duurste film die Friedkin tot dan toe had gemaakt. Hij had de pech dat Star Wars in dezelfde periode uitkwam. Het grote publiek ging massaal naar het sciencefictionspektakel. Sorcerer verdween al na een paar weken uit de bioscopen. Critici waren indertijd ook niet erg enthousiast, vooral omdat ze de film beschouwden als een overbodige remake van de Franse filmklassieker The Wages Of Fear (Henri-Georges Clouzot, 1953). De meningen over Sorcerer zijn ondertussen veranderd en de film heeft een nieuw publiek kunnen bereiken dankzij de Blu-ray uit 2014 met een digitaal geremasterde versie onder auspiciën van Friedkin. How To Blow Up A Pipeline draait op dit moment nog steeds in meerdere zalen.