Série Noire
De hoofdpersonages in The Killer Inside Me en Série Noire zijn psychopathische creaties uit de pen van de zelfdestructieve misdaadschrijver Jim Thompson (1906-1977). Casey Affleck versus Patrick Dewaere. Continue reading
Honey
Honey (Bal) is het derde deel van de bijzondere Yusuf-trilogie van de Turkse cineast Semih Kaplanoğlu. De trilogie begint bij de volwassen Yusuf en eindigt bij Yusuf als kleine jongen. Continue reading
Net als in de Turkse film Honey (zie gisteren) zijn ook de vader en de zoon in Un Homme Qui Crie te beschouwen als archetypen. Ze zijn Vader en Zoon. De vader (Youssouf Djaoro) heet Adam – de naam van zoon Abdel (Diouc Koma) kan eenvoudig verbasterd worden tot Abel. Naast religieuze referenties bevat de film verwijzingen naar de filmgeschiedenis. Continue reading
Rapt is het Franse woord voor ontvoering en dus een geschikte titel voor dit ontvoeringsdrama rondom de rijke zakenman Stanislas Graff (Yvan Attal, de Franse Adrien Brody). Vlak voordat een groep gemaskerde mannen hem in een bestelbus duwt, zien we hem lunchen met belangrijke politici, een buitenechtelijke affaire hebben in een geheim appartement in Parijs en gokschulden maken tijdens een partijtje poker. Je zou bijna denken dat de ontvoering bedoeld is als straf voor het zelfzuchtige gedrag van Graff. Continue reading
Als je, zoals ik, het boek Tirza niet gelezen hebt, zul je het moeilijk hebben tijdens de vele capriolen die hoofdpersoon Jörgen Hofmeester (Gijs Scholten van Aschat) in de verfilming uithaalt. Continue reading
[spoilers!]
Het deprimerende verhaal over Nick en zijn jongere broer doet een zwaar beroep op mijn incasseringsvermogen. De fatalistisch ingestelde hoofdpersonages vergooien in Submarino hun leven doelbewust, moedwillig en, alsof dat niet erg genoeg is, ook nog eens planmatig. Continue reading
Over de fotografie van Ton Peters in Vreemd Bloed niets dan goeds. De smaakmakende camera van Peters (o.a. Tussenstand en Joy) zweeft sierlijk door de boomgaard en langs de grazende koeien nabij het slachthuis. Een dergelijke opzichtig weelderige filmstijl zie je niet zo vaak in een Nederlandse film. De stijl past bij het verre van realistisch vertelde vader/zoonrelaas. Continue reading
Wall Street: Money Never Sleeps
Michael Douglas speelt in de bioscoop in Wall Street: Money Never Sleeps (Oliver Stone, 2010) en op dvd in Solitary Man (Brian Koppelman & David Levien, 2009) twee vergelijkbare personages met toch twee zeer verschillende gezichten. Continue reading
Galaxy Of Terror is een schaamteloze rip-off van Alien onder auspiciën van B-filmproducer Roger Corman en met een budget waarmee je net aan een kaascommercial kunt draaien. Continue reading
