Panos Cosmatos’ debuut Beyond The Black Rainbow (2010) was een film zonder sterren die binnen cinefiele kringen langzaam uitgroeide tot een moderne cultklassieker. Voor zijn tweede speelfilm Mandy wist de Italiaans/Canadese regisseur de spraakmakende filmster Nicolas Cage aan zich te binden. Gezamenlijk leverden ze een instant cultfilm af met overdonderende beelden en muziek. Continue reading
De wijk Rabot is onderdeel van de stadsgordel rondom Gent. Begin jaren zeventig werden op het terrein van het voormalige Rabotstation en de Gasfabriek drie woontorens gebouwd. Veertig jaar later gingen de verpauperde panden tegen de vlakte om plaats te maken voor laagbouw. Vlak voor de sloop bezocht documentairemaakster Christina Vandekerckhove deze plek voor een laatste portret van de bewoners. Continue reading
Afgelopen week waren er minstens twee goede redenen om het IJ over te steken: zondag voor een nieuwe editie van Ruisburo in De Ruimte met een optreden van Asmus Tietchens en vrijdag voor de opening van Ryoji Ikeda’s tentoonstelling in EYE. Voor de betere experimentele elektronische muziek moet je tegenwoordig in Amsterdam-Noord zijn. Continue reading
De Iraanse regisseur Jafar Panahi heeft weer een nieuwe speelfilm kunnen afleveren, ondanks zijn politiek gemotiveerde arrestatie in 2010, zijn huisarrest eind 2011 en het verbod van de overheid om films te maken. Na de illegaal gedraaide producties This Is Not a Film (2011), Closed Curtain (2013) en Teheran Taxi (2015) ging in mei dit jaar 3 Faces in première op het filmfestival in Cannes. Panahi mag zijn land niet uit en kon daarom zelf niet aanwezig zijn om de prijs voor Beste Scenario in ontvangst te nemen. Continue reading
