Net als in de Turkse film Honey (zie gisteren) zijn ook de vader en de zoon in Un Homme Qui Crie te beschouwen als archetypen. Ze zijn Vader en Zoon. De vader (Youssouf Djaoro) heet Adam – de naam van zoon Abdel (Diouc Koma) kan eenvoudig verbasterd worden tot Abel. Naast religieuze referenties bevat de film verwijzingen naar de filmgeschiedenis. Continue reading →