Argentijnse film Acusada volgt de rechtszaak rondom de jonge Dolores. Ze wordt verdacht van moord op haar beste vriendin. De pers stort zich massaal op de zaak en maakt een beroemdheid van de vrouw. De waarheid komt in het gedrang door glamour en sensatiezucht.
De Filmkrant vond Acusada onecht overkomen en viel over de schoongeveegde sets. Regisseur Gonzalo Tobal heeft daar echter bewust voor gekozen. De wereld rondom Dolores (Lali Espósito) is opgepoetst omdat haar ouders de buitenwereld willen laten geloven dat hun dochter heel braaf en onschuldig is.
De waarheid wordt aan het begin van de film gemanipuleerd tijdens een interview voor een tijdschrift. De familie doet voorkomen alsof ze kracht halen uit hun hechte band, terwijl de relatie tussen dochter en ouders helemaal niet zo goed is. Dolores’ jongste broertje Martin (Emilio Vodanovich) wordt volledig uit het artikel gehouden alsof hij niet bestaat. Tijdens de fotoshoot binnen reageert het jochie zich buiten af op de hond. ’s Avonds blijkt vader (Leonardo Sbaraglia) op de bank te slapen en niet in het bed naast zijn vrouw (Inés Estévez). De waarheid wordt verder in de gewenste banen geleid door advocaat Ignacio (Daniel Fanego) tijdens de laatste voorbereidingen op het langverwachte proces.
Het rechtbankdrama Acusada gaat vooral over hoe twijfels over de waarheid het gezinsleven aantasten. Als het je puur om het thrillerelement gaat (inclusief bevredigende afronding), zul je waarschijnlijk teleurgesteld worden. De film zoekt zo min mogelijk de rechtszaal op. De scènes tegenover de rechter zijn het minst interessant, onder meer vanwege de stijve manier waarop de procedures worden gefilmd. De rechtszaal is het decor van een toneelspel waarbij de verdachte zich zonder het tonen van emoties aan het ingestudeerde script moet houden. Elke afwijking kan tegen haar gebruikt worden. De beperkte acteerstijl van zangeres en model Lali Espósito werkt wat dat betreft in haar voordeel. Door haar afstandelijke schoonheid ben je misschien geneigd te denken dat ze iets te verbergen heeft.
Uiterlijk vertoon staat centraal in het leven van Dolores. Ze ambieert een carrière als modeontwerpster, drapeert zichzelf regelmatig op de dekens alsof ze een model is en lijkt zich constant bewust van de camera. Een camera was verantwoordelijk voor een heftige ruzie tussen Dolores en haar vermoorde vriendin en voor de camera’s van televisiepersoonlijkheid Mario Elmo (Gael García Bernal) krijgen we voor het eerst meer te horen over haar ware motieven (*).
De pers speelt de rol van hongerige jager met Dolores als prooi. Tegelijkertijd met het proces is een ontsnapte poema het nieuws van de dag. De associatie met de wilde kat suggereert dat Dolores ook een roofdier is en dus wellicht schuldig aan de moord. Acusada laat conclusies aan de kijker over.
6/10
(*) Het programma van Mario Elmo is vernoemd naar zijn initialen ME, want uiteindelijk draait het programma volledig rondom zijn ego.