Afgelopen vrijdag en zaterdag draaide tijdens World Cinema Amsterdam El Lugar Del Hijo, een film uit Uruguay die mij goed beviel maar om mij heen louter negatieve reacties opriep. Lamlendig en saai, zeiden sommigen. Een jonge bezoekster belde na afloop buiten bioscoop Rialto meteen haar vriendin op om te zeggen dat ze zojuist twee kostbare uren van haar leven had verkwanseld. Hoofdpersonage Ariel heeft in Nederland geen vrienden gemaakt. Continue reading
Zoals vaker bij filmfestivals baseer ik mijn filmkeuze voornamelijk op de tijdstippen waarop ik de films kan zien en niet op hun kansen op de publieksprijs. Films die later in het jaar een reguliere bioscoopdistributie krijgen, sla ik sowieso over. Door deze strategie heb ik tijdens World Cinema Amsterdam niet de uiteindelijke publiekswinnaar Rebelle gezien, maar wel het kleine drama Por Aqui Tudo Bem. Het kijkplezier werd bij deze film ietwat tegengezeten door het feit hij vanaf videoband werd geprojecteerd. In het digitale tijdperk is dat een flinke stap terug. Continue reading
Estrada Para Ythaca
Tijdens World Cinema Amsterdam in Rialto waren twee zeer verschillende road movies te zien: Estrada Para Ythaca uit Brazilië en Los Pasos Dobles uit Mali. In beide films is de reis belangrijker dan de bestemming. Continue reading
Ik ben zeker geen liefhebber van levenslied, heavy metal of Braziliaanse rock. Dat heeft de waardering voor de documentaires Zij Gelooft In Mij (1999), Anvil: The Story Of Anvil (2008) en Raul: O Início, O Fim E O Meio (2012) geenszins in de weg gezeten. Als het verhaal genoeg drama bevat, maakt het niet uit wat voor muziek de hoofdpersonages maken. Na het verre van saaie portret over Raul, dat ik gisteren zag tijdens World Cinema Amsterdam, hoopte ik vandaag tijdens het filmfestival opnieuw meegesleept te worden, ditmaal door Vou Rifar Meu Coração. Zover kwam het niet. Continue reading
Na de openingsavond startte vandaag de officiële eerste dag van de derde editie van World Cinema Amsterdam, het festival voor de onafhankelijke films en filmmakers uit Latijns-Amerika, Azië en Afrika. De bovenzaal van Rialto trapte vanmiddag af met La Pirogue uit Senegal. Het voorwerp uit de titel is een houten vissersboot waarmee een groepje Afrikaanse mannen de gevaarlijke oceaanreis naar Spanje probeert te maken. Continue reading
Sterke vrouwen hebben deze zomer de overhand in de bioscoop. De vrouw neemt het initiatief, of het nu gaat om een geheime agente met superkrachten in een onzinfilm als Salt (Phillip Noyce, 2010), een eigenaresse van een koffieplantage die tijdens oorlogsdreiging de oogst probeert binnen te halen in White Material (Claire Denis, 2009) of bejaarde oma’s in de sloppenwijken van Manilla in het documentair gefilmde drama Lola (het woord lola is Filippijns voor oma). Ze moeten wel constant tegen de wind in, soms zelfs letterlijk, zoals Lola Sepa (Anita Linda) in de door een storm geteisterde hoofdstad van de Filippijnen. Continue reading
