Ain’t Them Bodies Saints zat vier weken in Amsterdam verborgen in zaaltje 4 van Pathé City. Rechts van het scherm scheen permanent een fel nooduitgangsbordje zodat een vijfde van alle donkere scènes aan het zicht onttrokken bleef. De van zichzelf al donkere filmkopie had een te lage resolutie om de film op het grote doek goed tot zijn recht te laten komen. Ain’t Them Bodies Saints had beter verdiend. Continue reading →