Neill Blomkamp probeert in zijn sciencefictionfilm Chappie de kijker aan het denken te zetten over kunstmatige intelligentie en de mogelijkheid van robots met een bewustzijn. Zijn robots in staat goed van kwaad te onderscheiden? Het kleine beetje filosofie dat in de film is gestopt wordt gesmoord door een overdaad aan actie en tromgeroffel.
Robot 22 is een creatie van de jonge uitvinder Deon Wilson (Dev Patel uit Slumdog Millionaire). De machine is onderdeel van een serie politierobots waarmee met succes de misdaad in Johannesburg wordt bestreden. Als hij voor de zoveelste keer na een vuurgevecht gehavend op de reparatieafdeling terechtkomt, wordt hij afgeschreven en staat hij op het punt omgesmolten te worden. Deon wil een kunstmatig intelligentieprogramma uittesten en neemt de resten van de robot stiekem mee van zijn werk. Onderweg naar huis belandt hij in handen van de bende van Ninja en Yo-Landi uit de band Die Antwoord. Zij willen de robot gebruiken voor een grote overval zodat ze hun schulden kunnen afbetalen aan de wrede gangsterbaas Hippo (Brandon Auret). Het experiment slaagt. De menselijke robot Chappie (Sharlto Copley) wordt geboren en groeit op tot een leergierige jeugdcrimineel. Dat was natuurlijk niet helemaal Deons opzet.
De serieus bedoelde thematiek wordt behoorlijk in de weg gezeten door een cartooneske filmstijl. Iedereen acteert als in een kindertekenfilm. Hippo lijkt als brullende spierbundel op een ongewassen Hulk, de brildragende Deon is de goeiige nerd en Ninja en Yo-Landi zijn in het echt al twee wandelende stripfiguren. De twee leden van Die Antwoord zijn de voornaamste opvoeders van Chappie, maar ze hebben te weinig acteerervaring om die verantwoordelijkheid volledig op zich te kunnen nemen. Als hun eigen muziek over de speakers knalt, verandert de film in een rumoerige videoclip.
Acteur Hugh Jackman heeft zichtbaar moeite om een komische draai te geven aan zijn rol als Deons collega Vincent Moore. Vanwege de vele actie blijft ook weinig tijd over voor Sigourney Weavers bijdrage als de baas van Deon en Vincent. De actiescènes zijn bijna net zo overdadig als die in films van Michael Bay. De spanningsloze koude drukte gaat gepaard met de alomtegenwoordige muziek van Hans Zimmer. Hij wil het liefst elke drastische handeling muzikaal accentueren en laat zijn elektronische orkest zelfs beuken tijdens relatief geringe bewegingen als het trekken van een pistool.
Chappie’s grote concurrent is een monsterlijke robot die heel erg veel lijkt op de dodelijke ED-209 uit Robocop (Paul Verhoeven, 1987). Vanwege de kinderlijke benadering komt Neill Blomkamps film niet in de buurt van de scherpe satire die Robocop tot een genreklassieker maakte. De kunstmatige intelligentie van Blomkamp blijft steken op het niveau van de Teletubbies.
3/10