Koker is een Iraans dorp nabij de Kaspische Zee. Regisseur Abbas Kiarostami maakte in en rondom dit dorp drie films die door filmhistorici later gezamenlijk The Koker Trilogy werden genoemd. De filmreeks is sinds dit jaar eindelijk in volle glorie op Blu-ray te bewonderen dankzij het label Criterion.
Continue reading
De Iraanse regisseur Jafar Panahi heeft weer een nieuwe speelfilm kunnen afleveren, ondanks zijn politiek gemotiveerde arrestatie in 2010, zijn huisarrest eind 2011 en het verbod van de overheid om films te maken. Na de illegaal gedraaide producties This Is Not a Film (2011), Closed Curtain (2013) en Teheran Taxi (2015) ging in mei dit jaar 3 Faces in première op het filmfestival in Cannes. Panahi mag zijn land niet uit en kon daarom zelf niet aanwezig zijn om de prijs voor Beste Scenario in ontvangst te nemen. Continue reading
Close-up (Hossain Sabzian)
Hossain Sabzian is een van de meest fascinerende filmpersonages. De kleine oplichter uit Teheran heeft de hoofdrol in een film waarin alle acteurs zichzelf spelen in de reconstructie van een waargebeurde geschiedenis. Close-Up gaat over een man die zich voordoet als een bekende regisseur en met die leugen enige tijd het leven van een familie in zijn greep houdt. Continue reading
In de film Taxi Teheran lopen fictie en werkelijkheid op inventieve manier door elkaar heen. De man achter het stuur is geen echte taxichauffeur maar regisseur Jafar Panahi zelf. Hij heeft camera’s in de wagen gemonteerd om zonder toestemming van het Iraanse regime een liefdevolle film te maken over mensen in zijn stad en over zijn eigen kwetsbare positie als kritisch kunstenaar onder het bewind van een onderdrukkend regime. De film heeft meerdere lagen waardoor het loont om hem minstens twee keer te zien. Continue reading
Asghar Farhadi won voor zijn film A Separation maar liefst 62 prijzen waaronder een Oscar voor beste buitenlandse film in 2012. Zijn grote talent als regisseur van acteursensembles viel al op in het eerder op kleine schaal in Nederland uitgebrachte About Elly (2009). Een paar jaar daarvoor maakte hij Fireworks Wednesday dat nauwelijks onderdoet voor A Separation. Beide films vallen op door het hoge spelniveau en een intensiteit die soms oncomfortabel aanvoelt. Continue reading
La Passé is niet zo briljant als Asghar Farhadi’s Oscar-winnende vorige film A Separation (2011). In zijn nieuwe film, over een driehoeksverhouding tussen een Franse vrouw, haar teruggekeerde Iraanse ex-man en haar nieuwe geliefde, stapelen de misverstanden zich naar mijn smaak te veel op. Ik moest zo vaak de zeilen bijzetten, dat ik tegen het eind van de film mijn richtingsgevoel dreigde kwijt te raken. Continue reading
De Japanse productie Like Someone In Love van de Iraanse regisseur Abbas Kiarostami bevat een kleine film binnen de film. Het moment zet de rest van de film in de schaduw. Continue reading
In het Iraans plattelandsdrama Sanam blijven autoriteiten lang gezichtsloos en de met rug naar ons toegekeerd. Als ze zich eenmaal omkeren, zeggen ze niets, maar draaien ze dreigend om een van de twee hoofdpersonages heen. Het beeld gaat op zwart en we mogen raden wat in het duister gebeurt. Het slot van de vorige maand op dvd uitgebrachte film komt hard aan, mede omdat de film een half uur korter duurt dan de hoes aangeeft. Continue reading
De beste film van deze zomer komt uit Iran: A Separation. Continue reading
Zelfs als het geen winter is voelt de industriële buitenwijk van Teheran koud aan. Een uitgestrekte vlakte tussen verre heuvels wordt onderbroken door een spoorlijn. Daaromheen sloffen of rijden stedelingen tussen vuilnisbelten, uitgedroogde grond en provisorisch in elkaar geknutselde huisjes. Een constant met brandende zwaailichten rondrijdende politiewagen houdt iedere passant in de gaten. Het troosteloze landschap biedt nauwelijks perspectief. It’s Winter is een rake titel. Continue reading
