04/22/19

Out Of The Blue: de filmcarrière van Linda Manz

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Actrice Linda Manz werkte met filmgrootheden als Terrence Malick, Dennis Hopper en David Fincher. Haar sterke persoonlijkheid en rebelse uitstraling zorgden er meer dan eens voor dat regisseurs hun film een andere vorm of andere draai gaven dan aanvankelijk was gepland. Het korte interview met Manz in de documentaire Along For The Ride (2016) over Dennis Hopper was aanleiding om eindelijk eens alle films in haar zeer bescheiden oeuvre van slechts negen filmtitels (opnieuw) te bekijken.

Continue reading →
04/14/19

The Flying Luttenbachers live in OCCII (11 april 2019)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Afgelopen donderdag trakteerde OCCII ons op twee luide uitersten binnen het ondergrondse rockspectrum. De avond begon met het minimalisme van University Challenged en eindigde met een maximum aan noten en drumroffels van The Flying Luttenbachers. Het Amerikaanse hoofdprogramma speelde naar aanleiding van het nieuwe album Shattered Dimension voor het eerst sinds 2005 weer live in Europa. Ik had de band voor het laatst gezien op 29 november 1999 in de Amsterdamse Kalenderpanden, dus het werd wel weer eens tijd voor een hernieuwde kennismaking.

Continue reading →
03/3/19

Minding The Gap (Bing Liu, 2018)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Skateboarding en de bijbehorende subcultuur zijn weer helemaal terug in Amerikaanse films. In navolging van Kids (1995), Dogtown and Z-Boys (2001) en Paranoid Park (2007) gingen vorig jaar drie films in première waarin skaters een hoofdrol spelen. Twee van die titels draaien nu in de Nederlandse bioscoop: Jonah Hills regiedebuut Mid90s en de documentaire Minding The Gap.

Continue reading →
02/27/19

Retrospekt (Esther Rots, 2018)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Retrospekt is een film vol heftige botsingen binnen de muren van een doorsnee Nederlandse eengezinswoning. De confrontaties laten littekens achter bij personages en zorgen voor een gehavende vertelvorm. Hoofdpersonage Mette heeft vanwege een ongeluk barsten in haar geheugen met als gevolg dat haar verhaal niet op een conventionele lineaire manier wordt verteld. De film gaat daarmee de confrontatie aan met de kijker.

Continue reading →
02/18/19

At Eternity’s Gate (Julian Schnabel, 2018)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Leven en werk van Vincent van Gogh blijven onverminderd een inspiratiebron voor filmmakers. Een jaar na Loving Vincent (2017) draait At Eternity’s Gate in de bioscoop. De animatiefilm Loving Vincent is een knap gemaakt bewegend prentenboek dat aan de oppervlakte blijft. Kunstschilder en regisseur Julian Schnabel brengt in At Eternity’s Gate de schilderijen van Van Gogh tot leven door op zoek te gaan naar de drijfveren van de Nederlandse schilder.

Continue reading →
02/10/19

IFFR: Long Day’s Journey Into Night (Bi Gan, 2018)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Long Day’s Journey Into Night ging mei 2018 in première tijdens het festival in Cannes en werd daar bejubeld door de filmpers. Na een lange reis langs meerdere internationale filmfestivals was afgelopen maand IFFR 2019 aan de beurt en had het Nederlandse publiek een unieke kans om de film van Chinese regisseur Bi Gan op een groot doek te zien. Long Day’s Journey Into Night dankt zijn reputatie onder meer aan een imponerende droomscène in 3D.

Continue reading →
02/3/19

IFFR: Out Of Sight, Out Of Mind (Brian Follmer, 2019)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

De derde speelfilm Out Of Sight, Out Of Mind van Brian Follmer duurt eigenlijk acht uur. Het script was ongeveer 500 pagina’s dik en de ideeën nog lang niet op. Voor IFFR werd inderhaast een behapbare versie gemonteerd. Out Of Sight, Out Of Mind had tijdens de wereldpremière in Rotterdam de lengte van iets meer dan twee uur en een gevoelsduur van alsnog ruim drie uur.

Continue reading →
02/2/19

IFFR: Walden (Daniel Zimmermann, 2018)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

De documentaire Walden is vernoemd naar het boek uit 1854 van Henry David Thoreau. De Amerikaanse auteur beschrijft daarin zijn poging om op eenvoudige wijze in de natuur te leven. Daniel Zimmermann gebruikt in zijn film de natuur als uitgangspunt voor een commentaar op de wereldeconomie. De manier waarop Walden is geconstrueerd roept de vraag op of de film eigenlijk wel een documentaire genoemd kan worden.

Continue reading →