Monthly Archives: mei 2015

05/27/15

Good Kill (Andrew Niccol, 2014)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

goodkill2

Een film met Ethan Hawke is bijna altijd de moeite waard, ongeacht het genre. Hawke excelleert in realistische drama’s (Boyhood), horror (Sinister), sciencefiction (Predestination) en thrillers (Before The Devil Knows You’re Dead). Als de film iets minder geslaagd is, zoals het dystopische The Purge en de recente Shakespeareverfilming Cymbeline, kun je dat de acteur niet verwijten. Na het uitstekende A Midnight Clear uit 1992 is Good Kill pas het tweede oorlogsdrama in zijn carrière. In de rol van majoor Thomas Egan is hij het Amerikaanse geweten in the War on Terror. Continue reading →

05/23/15

De Surprise (Mike van Diem, 2015)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

desurprise3

Een romantische komedie met Jeroen van Koningsbrugge en Georgina Verbaan zou me onder normale omstandigheden nooit naar de bioscoop hebben getrokken. De voornaamste reden om De Surprise te gaan zien, is de terugkeer van Oscarwinnaar Mike van Diem na achttien jaar afwezigheid. Het is een bonus dat zijn comeback een verfilming is van een verhaal uit het fantasierijke oeuvre van Belcampo. In Van Diems eerste speelfilm Karakter probeert hoofdpersonage Katadreuffe zich los te trekken van de invloed van zijn dominante vader. De personages in zijn tweede film De Surprise hebben ook een ontsnappingsdrang. Ze ontsnappen aan de rol die ze tot nu toe in hun leven gespeeld hebben. Continue reading →

05/21/15

A Girl Walks Home Alone At Night (Ana Lily Amirpour, 2014)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

agirlwalkshomealoneatnight01

Moderne Iraanse vrouwen dragen in het dagelijks leven binnenshuis geen hoofddoek. In Iraanse films doen ze dat echter wel, want anders mogen die films in Iran niet vertoond worden. Vandaar dat in Oscarwinnaar A Separation (Asghar Farhadi, 2011) geen enkele vrouw thuis haar hoofddoek afdoet. Het titelpersonage in A Girl Walks Home Alone At Night kan dat wel straffeloos doen. Het opvallende, stijlvolle speelfilmdebuut van Ana Lily Amirpour is dan ook niet in Iran maar in de Verenigde Staten opgenomen. Continue reading →

05/19/15

Gnod live @ OCCII, Amsterdam (18 mei 2015)

Facebooktwitterpinterestlinkedin
Gnod

Gnod

De Britse band Gnod speelde afgelopen maandag een compromisloos harde set in OCCII. De vier muzikanten vermengden op forse wijze uptempo psychedelische krautrock met noise. Onze trommelvliezen trokken aan het kortste eind, maar die offerden we gewillig op. Het enige nadeel van het optreden was dat er helaas een mislukt voorprogramma aan voorafging in de vorm van de band Paco’s Bitter Tooth. Continue reading →

05/18/15

White Shadow (Noaz Deshe, 2013)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

whiteshadow1

De afgelopen jaren zijn meerdere films gemaakt over het afschuwelijke lot van Afrikaanse kindsoldaten. De sterkste in de reeks was Rebelle (Kim Nguyen, 2012) over een meisje dat het oorlogsgeweld probeert te ontvluchten en onderweg bevriend raakt met een albino van dezelfde leeftijd. White Shadow speelt zich ook af in Afrika, toont de donkere kant van dit continent en richt zich ditmaal volledig op het hachelijke leven van albino’s. Continue reading →

05/15/15

I’m The Same, I’m An Other (Caroline Strubbe, 2013)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

i am the same 1

Een bekende stem draagt aan het begin van I’m The Same, I’m An Other een gedicht voor dat eindigt met de woorden uit de titel. Later zien we zijn gezicht op een gekopieerde hoesfoto en in fragmenten uit een documentaire op televisie. Trompettist en zanger Chet Baker maakt een paar keer postuum zijn opwachting in de film. Hij is een indirecte katalysator in een drama dat heeft plaatsgevonden voordat I’m The Same, I’m An Other is begonnen. De film is een lange, 109 minuten durende nasleep. Continue reading →

05/13/15

Dan Geesin – Breaking Off Branches (10 mei 2015)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Dan Geesin won in 2011 een Gouden Kalf voor zijn korte film Olifantenvoeten. De sound design die hij maakte voor de speelfilm Kan Door Huid Heen van zijn partner Esther Rots leverde hem twee jaar eerder een nominatie op voor een Gouden Kalf. Voor die film schreef en produceerde hij ook de muziek. De uit Engeland afkomstige filmmaker en kunstenaar heeft enkele albums opgenomen (onder meer voor Transformed Dreams) en treedt sporadisch op, zittend achter zijn draagbare harmonium en zingend over dingen die hem verwonderen in het gejaagde moderne leven. Afgelopen zondag was hij een van de acts tijdens het kleine huiskamerfestival Wijsjes Uit Het Oosten in Amsterdam-Oost. Geesin speelde tussen de schuifdeuren in het huis van Wally van Middendorp (Minny Pops). Het liedje in bovenstaande filmpje is Breaking Off Branches waar ook een uitvoering van bestaat door Bridget St. John. Andere optredens tijdens het festival waren van onder meer Kanipchen-Fit, Terrie Ex en Ketelbinkie met dichter en performer Daan Doesborgh.

05/4/15

Mike Watt & Už Jsme Doma live @ OCCII (3 mei 2015)

Facebooktwitterpinterestlinkedin
Mike Watt (links) & The Missingmen

Mike Watt (links) & The Missingmen

Mike Watt maakt buiten de spotlichten een breekbare indruk. De val over een monitor enige tijd geleden heeft de 57-jarige bassist geen goed gedaan. Als hij eenmaal zijn instrument in de hand heeft bloeit hij gelukkig weer helemaal op en speelt hij met dezelfde energie die hij had toen hij samen met zijn maatje D. Boon (1958-1985) de legendarische band Minutemen vormde. Terzijde gestaan door gitarist Tom Watson (o.a. Slovenly en Red Krayola) en drummer Raul Morales houdt Watt het erfgoed van Boon in ere. Continue reading →

05/3/15

Vialka live @ De Ruimte, Amsterdam-Noord (2 mei 2015)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Het Franse duo Vialka sloot gisteren hun Europese tournee af met een optreden in De Ruimte in Amsterdam-Noord. Marylise Frecheville (drums & zang) liet de drumstokken extra stuiteren vanwege de vele kopjes espresso die ze laat op de avond voor aanvang van het optreden had genuttigd. Eric Boros (gitaar & zang) had het hoofd koel gehouden en speelde op nuchtere wijze zijn ingewikkelde gitaarpartijen. Een enkele keer maakte hij zonder te hoeven luisteren een zuivere loop van een gitaarriff. Vialka speelt rauwe, hectische, avant-gardistische folk met aan de horizon invloeden uit de Balkan, met vaak net zulke complexe structuren en vocale uithalen als bij de Japanse noiserockband Ruins. Het meer ingetogen bovenstaande fragment was een van de weinige momenten in de set waarbij de muzikanten op bescheiden wijze theatrale elementen toelieten.