There is nothing innovative about this film. Op de commentaartrack bij de recente dvd-uitgave van The Burning is de Britse regisseur Tony Maylam heel eerlijk over zijn speelfilmdebuut. De Amerikaanse productie uit 1981 is een van de vele films die gemaakt werden na het succes van Halloween. Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig werd de markt overspoeld met goedkoop geproduceerde slasherfilms over moorddadige griezels die het met name hebben voorzien op weerloze tieners. Het genre zit vol clichés en ook The Burning ontkomt niet aan voorspelbare verhaalwendingen, opzichtige schrikeffecten, valse alarmen, vrouwelijk puberbloot, POV shots via met vaseline ingesmeerde cameralenzen en een monster dat pas dood is als het echt dood is. Continue reading →