In eerste instantie vond ik de laatste paar minuten van Mud tamelijk teleurstellend. Het einde lijkt een compromis tussen filmstudio en de regisseur. Als je het titelpersonage echter ziet als een fantasiefiguur, klopt het slot wel. Het hele verhaal zou je kunnen zien als ontsproten aan de fantasie van Ellis (Tye Sheridan, een van de broertjes uit The Tree Of Life). De tiener heeft Mud (Matthew McConaughey) nodig om opgewassen te zijn tegen de aanstaande scheiding van zijn ouders en de dreigende sloop van hun vertrouwde woonboot. Samen met zijn maatje Neckbone (Jacob Lofland in een T-shirt van de band Fugazi) zoekt hij een manier om aan de harde werkelijkheid te ontvluchten. Een eiland is een goede plek om een afgezonderde eigen wereld te creëren. De motorboot die ze er in de bomen vinden is een perfecte schuilplek en alternatief huis.
Het personage Mud wordt op een vreemde, onrealistische wijze op het eiland geïntroduceerd. Voordat de jongens na hun eerste bezoek hun eigen bootje instappen om terug naar huis te varen, zien ze afdrukken van Muds laarzen in het zand. Ze volgen de afdrukken, maar die houden plotseling op, alsof de man in lucht is opgegaan. De jongens keren zich om en daar staat Mud te vissen aan de waterkant, opgedoken uit het niets. Bij hun vertrek kijkt Ellis achterom en blijkt de vreemdeling binnen een oogwenk uit het zicht verdwenen.
De voortvluchtige Mud verschilt niet zo heel veel van Hesher (Joseph Gordon-Levitt) in de gelijknamige film uit 2010. Ook in die film maakt een jochie (Devin Brochu) moeilijke jeugdjaren door en komt een onbehouwen, ongeschoren fantasiefiguur hem gezelschap houden. In beide films blijft in het midden of de vreemdeling echt is of imaginair, want hij wordt door meer mensen waargenomen, al zijn er maar een handjevol die daadwerkelijk met hem communiceren. Er is een trivialink tussen Mud en Hesher. Toevallig of niet: acteur Devin Brochu uit Hesher speelt in Ghosts Of Girlfriends Past (2009) een jonge versie van Matthew McConaughey.
8/10