Letterboxd

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Letterboxd is een handig internetplatform voor het bijhouden van de films die ik wekelijks zie. De website stuurt na afloop van het jaar een automatisch mailtje waarin onder meer is te lezen van welke acteur en regisseur in het voorbije jaar de meeste films zijn bekeken. De uitkomst is niet in alle gevallen te voorspellen, zeker wat betreft acteurs en actrices.

Letterboxd is zowel een database als een sociaal medium. De site geeft inzicht in het kijkgedrag van de vrienden, bekenden en andere cinefielen die ik volg. Waarderingscijfers en recensies bepalen regelmatig mijn eigen kijkgedrag. Dagelijks tref ik in de tijdlijn intrigerende titels waar ik nog nooit van had gehoord. Soms betreft dat korte films die eenvoudig zijn op te sporen op YouTube of Vimeo. Ook bekende recensenten en een enkele filmmaker zijn op Letterboxd actief. Regisseur Sean Baker (o.a. The Florida Project) is een van de populairste gebruikers. Hij is liefhebber van cultfilms. Voordat je het weet zit je naar aanleiding van Bakers enthousiasme te kijken naar een bizarre film als 3615 Code Père Noël a.k.a. Game Over uit 1989, een Franse film over een als kerstman verklede psychopaat die een jochie belaagt in een afgelegen landhuis.

Van de fanatiekelingen op Letterboxd is PUNQ uit Noorwegen vermeldenswaardig. 2020 was het negende achtereenvolgende jaar dat hij binnen een kalenderjaar meer films zag dan de recordhouder in het Guinness Book Of Records. PUNQs teller staat op moment van schrijven op 28.712. Hij schrijft ook van alle films een korte recensie. Waar haalt deze gezinsman de tijd toch vandaan? Allison M. uit Los Angeles heeft tot nu toe 20.445 films gezien. Haar recensies zijn vermaard vanwege de toegevoegde vegan alerts. De manier waarop dieren worden behandeld en soms mishandeld, bepalen haar waardering voor de film. Klassieker Apocalypse Now krijgt van Allison niet meer dan anderhalve ster. Haar recensie is kort en bondig: I just found out (June 2020) that a real water buffalo died in the making of this film. Excuses were made, but I find it unacceptable that a creature’s life was not valued.

Aan het eind van het jaar zet Letterboxd alle kijkstatistieken op een rijtje. Mensen met een betaald account krijgen uitgebreid te zien hoe hun filmjaar is verlopen. Wie zoals ik een gratis account heeft, krijgt jaarlijks niet meer dan een overzicht van de meest bekeken acteurs en regisseurs. Dat levert al genoeg verrassende inzichten op. Ik had in 2015 niet zelf kunnen bedenken dat acteur John C. Reilly bovenaan zou staan. Koji Yamamura was dat jaar de meest bekeken regisseur en dat kan kloppen, want van hem had ik een dvd-box met meerdere korte animatiefilms aangeschaft.

2018

John Ford stond in 2018 bovenaan en ook dat was geen verrassing, omdat ik van deze regisseur met gemengd genoegen nog een laatste reeks films had doorgenomen. Volgens Letterboxd had ik ook veel films gezien met acteur Artur Barciś. Eerlijk gezegd ging bij die naam geen enkele bel rinkelen. De bijgaande foto toonde een onbekend ogende, oudere man. Toch was ook zijn vermelding volkomen logisch, want ik had in 2018 de Blu-ray van Krzysztof Kieslowski’s Dekalog (1989) gekocht en in die tiendelige serie keert de jonge Barciś meermaals terug als de mysterieuze en zwijgende naamloze man.

2019

In 2019 werd ik via een recensie op Letterboxd geattendeerd op Out Of The Blue (1980). Ik bestelde een prima dvd-uitgave uit Duitsland en besloot een poging te doen het hele oeuvre van hoofdrolspeelster Linda Manz te bekijken, inclusief films die ik al eerder had gezien. Geen wonder dat Manz dat jaar de meest bekeken actrice was. Van Nederlandse regisseur George Sluizer kocht ik in 2019 een uitgebreide verzamelbox met documentaires en speelfilms, inclusief Dark Blood (2012), de film die jarenlang onafgemaakt op de plank had gelegen na de plotselinge dood van hoofdrolspeler River Phoenix. Na het zien van alle Sluizer-films moest ik concluderen dat het magnifieke Spoorloos (1988) een toevalstreffer is geweest.

2020

De grote Letterboxd-verrassing van 2020 is Martin Scorsese. De verschijning van zijn naam in de statistieken is op zich niet zo vreemd, want vorig jaar verscheen via Criterion een verzameling met vroeg werk, inclusief American Boy: A Profile of – Steven Prince, een korte documentaire uit 1978 die om een of andere reden tot dan toe aan mijn aandacht was ontsnapt. Het verrassende van Martin Scorsese in mijn Letterboxd-overzicht is zijn vermelding als meest bekeken acteur. Dat is verklaarbaar, want de regisseur komt meerdere keren in beeld in zijn eigen documentaires. Scorsese moest als regisseur in mijn Letterboxd-overzicht van 2020 zijn meerdere erkennen in Bill Morrison. Deze Amerikaanse filmkunstenaar maakt intrigerende bewegende schilderijen met behulp van door tijd aangetaste filmbeelden, zoals in de films Decasia (2002) en Dawson City: Frozen Time (2016). Net als bij de eerder genoemde filmmakers had ik van de filmmaker verzameld werk in huis gehaald (de BFI-uitgave Bill Morrison: Selected Works 1996-2014) en daarom is het logisch hem genoemd te zien als regisseur van wie ik het afgelopen jaar het meeste heb bekeken. De kans is heel klein dat ik na de Brexit nog een box uit Groot-Brittannië ga aanschaffen. Ik ben benieuwd welke invloed dat gaat hebben in het overzicht van 2021.

3 thoughts on “Letterboxd

  1. Ja, ik vind Letterboxd ook zo leuk. Het is als een soort dagboek, waar je herinneringen uit op kunt halen. Heel herkenbaar om te lezen dat van de mensen die je volgt, een waardering van een film kan bepalen of je de film wilt zien. Dat heb ik ook wel eens. Bij Baker moet je daar overigens wel zijn recensies voor lezen, want sterren geeft hij niet. Hij weet in ieder geval altijd te enthousiasmeren.

  2. Letterboxd is inderdaad superleuk! Ik kom regelmatig in de kijk-lijstjes van degenen die ik volg films tegen die ik ook wil gaan zien (of juist ga vermijden. En lijstjes en uitgebreide overzichten zijn natuurlijk altijd smullen.

  3. Leuk om te lezen hoe je in verschillende jaargangen namen aantrof die telkens bleken te corresponderen met aangeschaft werk, ook als je dat eerst nog even moest nakijken. Heb je geen last van de reclames op de website? Voor mij was dat uiteindelijk aanleiding om voor een grove 15 euro over te schakelen naar PRO, en ik merk dat ik er geen moment spijt van heb gehad. Ook ik geniet van de handzame diary-functie, de ontdekkingen die ik kan opdoen en de profielen die ik kan volgen. Afgelopen jaar trof ik naast Terrence Malick (herzieningen voor Filmmagie) tot mijn grote confrontatie Nicholas Cage aan. Dat was toch even slikken want ik sla doorgaans af op diens expressiezucht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *