Een week voordat Geoff en Kate Mercer hun 45-jarig huwelijk met een groot feest gaan vieren krijgt Geoff een brief uit Zwitserland. Zijn eerste liefde Katya is teruggevonden in de gletsjer waar ze begin jaren zestig tijdens een gezamenlijke wandeling in was gevallen. Het nieuws doet een geest ontwaken die 45 jaar lang een sluimerend bestaan heeft geleid op de vliering.
Geoff (Tom Courtenay) en Kate (Charlotte Rampling) hebben samen met herdershond Max een gemoedelijk, schijnbaar rimpelloos gepensioneerd leven in landelijk Norfolk. De film past zich geheel aan hun levenstempo aan. Vandaar dat het tijd kost voordat de gevolgen van het plotselinge nieuws in alle hevigheid beginnen door te dringen, zowel bij Kate als bij de kijker. De camera is in 45 Years vooral op Kate gericht. De humeurige Geoff is regelmatig buiten beeld zodat hij een vreemde voor de kijker blijft. We kunnen daarom heel goed begrijpen waarom hij met terugwerkende kracht ook voor zijn vrouw een vreemde aan het worden is. Kate wist van Katya’s bestaan, maar daar heeft het echtpaar het na hun huwelijksvoltrekking verder nooit meer over gehad. Nu is de herinnering aan de oude geliefde weer helemaal terug, perfect geconserveerd in het gletsjerijs.
De handelingen en gebeurtenissen zijn in 45 Years oppervlakkig gezien niet spectaculair. Het huwelijksdrama smeult. Het rustige verteltempo geeft de gelegenheid voor het ontdekken van details waar we zelf een betekenis aan mogen geven. De onverbiddelijk doortikkende tijd speelt een belangrijke rol in de film. Zo staat Kate bij een bezoek aan de stad voor de etalage van een horlogewinkel te twijfelen of ze een horloge als cadeau voor haar man zal kopen. Wat houdt haar tegen? Doen de Zwitserse uurwerken en het duidelijk zichtbare woord Geneva haar te veel aan Katya in de gletsjer denken? Het idee van een spook dat in het huis rondwaart, wordt heel even zichtbaar door een deur die zomaar vanzelf achter Kate sluit.
De groeiende twijfel over wat het 45 jaar lange huwelijk haar heeft opgeleverd, is af te lezen aan de ogen van de uitmuntende Charlotte Rampling. Wat heeft Kate in die 45 jaar voor Geoff betekend? Heeft hij uitsluitend voor haar gekozen omdat ze dezelfde kleur haar had en bijna dezelfde naam als Katya? We mogen de sombere conclusie trekken dat Kate haar hele huwelijkse leven in de schaduw heeft gestaan van Geoffs verloren geliefde. Of vertellen de tranen van Geoff een ander verhaal en realiseert hij zich terdege dat Kate na de dood van Katya niet slechts een substituut voor hem is geweest maar zijn redding was? 45 Years geeft geen eenduidige antwoorden en blijft daarom lang in de gedachten spoken.
9/10