Julianna Barwick
De afgelopen editie van The Night Of The Unexpected verliep op bijna dezelfde wijze als die van 2012. Een akoestisch instrument werd collectief bewerkt (vorig jaar een vleugel, dit jaar een contrabas), hedendaags gecomponeerde muziek werd aan jazz en elektronica gekoppeld en de avond eindigde met een Amerikaanse singer-songwriter (Jesca Hoop in 2012, Julianna Barwick in 2013). De enige onverwachte momenten betroffen ditmaal een performance met een tafeltennistafel en de choreografie Sybille van dansgezelschap LeineRoebana, twee uitvoeringen waarbij muziek op de tweede plaats stond.
Moscow Contemporary Music Ensemble
Het Moscow Contemporary Music Ensemble speelde gisteravond de hoofdrol, te beginnen met het stuk Touchpad van Vladimir Ranney. De acht ernstig kijkende muzikanten streken, klopten, wreven op en over een contrabas alsof het instrument aan een medische keuring werd onderworpen. Touchpad is typisch een stuk dat leuker is om naar te kijken dan om naar te luisteren.
Yannis Kyriakides & Andy Moor
Na een korte balkonscène waarbij twee leden van het Moscow Contemporary Music Ensemble hun territorium afbakenden door hun megafoons als vogels te laten zingen, waren Yannis Kyriakides en Andy Moor (The Ex) aan de beurt. Het was jammer dat het duo voor het hoofdpodium stond in plaats van op de verhoging bij de gesloten bar achter in de zaal, want terwijl Moor op gitaar improviseerde over de bewerkte Griekse blues uit de laptop van Kyriakides, bereidde zangeres Julianna Barwick zich achter hen voor op haar optreden. Het heen en weer lopen van muzikanten en technici leidde tot afleidende onrust op de achtergrond. Op onderstaande foto’s lijkt het zelfs even alsof Barwick deelneemt aan Rebetica van Kyriakides en Moor.
Yannis Kyriakides & Andy Moor
Tijdens de eerste beluistering van Julianna Barwicks nieuwe album Nepenthe zat ik vorige week tegelijkertijd de recensie in The Wire te lezen. Dat was geen slim plan, want toen ik op de vergelijking met Enya stuitte, kon ik de rest van de plaat niet meer zonder vooroordeel tot me nemen. Het E-woord viel ook tijdens het optreden in Paradiso. De etherische galmende zang zat akelig dicht tegen de edelkitsch aan. De zangeres vermenigvuldigde live haar stem zodat ze binnen een minuut klonk als een heel koor, wat overigens mooi aansloot bij het Nederlands Kamerkoor in het stuk Henosis van Bram Stadhouders waarmee de avond opende.
Julianna Barwick
Bij Barwicks werkmethode ligt het gevaar van eentonigheid op de loer, want de cadans is in elk nummer vrijwel dezelfde en de gekozen harmonieën verschillen niet bijster veel van elkaar. Dissonanten zijn taboe. Voor de broodnodige variatie speelde een gitarist in enkele nummers mee, maar hij gaf onvoldoende scherpte aan het songmateriaal waardoor de set alsnog aanvoelde als een anticlimax. Hopelijk kiest The Night Of The Unexpected volgende jaar voor een prikkelendere popbijdrage.