The Headless Woman

Wij Hollanders hebben over het algemeen weinig op met metaforen en symboliek in speelfilms. Onze cinema is een letterlijke cinema. Wat je ziet is wat je krijgt – dubbele lagen ontbreken nagenoeg. De beelden staan voor zichzelf en niet voor een grote of desnoods kleine achterliggende gedachte. In de cinema uit Zuid-Amerika is dat wel anders. Continue reading →