De Franse dvd-uitgave van Film Socialisme is door de regisseur zelf ondertiteld in Navajo. Ik vreesde eerst dat ik dat letterlijk moest opvatten, maar Navajo in de visie van Jean-Luc Godard is primitief Engels, Indianentaal zoals dat alleen in Amerikaanse westerns wordt gesproken. Continue reading →

Hoe zou cinema zich hebben ontwikkeld zonder Jean-Luc Godard? vraag ik me af tijdens het voor het eerst zien van zijn Masculin Féminin. Op z’n minst twee films zouden zonder Godards portret van jongeren in 1966 nooit hebben bestaan of er in ieder geval heel anders hebben uitgezien. Continue reading →

In Bande à Part halen de zachtmoedige Franz (Sami Frey) en zijn gehaaide kompaan Arthur (Claude Brasseur) de jonge Odile (Anna Karina) over hen mee te helpen met het stelen van een aanzienlijke som geld uit de villa waar Odile verblijft. In een geschreven toelichting op zijn film schrijft regisseur Jean-Luc Godard over Odile dat ze ‘reageert op de smeekbedes van de wereld op een puur dierlijke wijze, zonder duidelijke logische redenen’. Franz en Arthur zitten achter Odile aan alsof ze opgejaagd wild is. Hebzuchtig en met nauwelijks verbloemde lust storten ze zich op hun prooi en duwen ze haar in een hoek. Continue reading →