Wild Boys Of The Road (William A. Wellman, 1933)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Eind jaren zeventig zag ik als tiener op televisie in een Nederlands filmprogramma een scène die me altijd is bijgebleven. Dankzij een Franse regisseur weet ik veertig jaar later eindelijk uit welke film de scène afkomstig is.

Een groep zwervende jongeren probeert uit handen van de politie te blijven. Ze springen van de trein waar ze illegaal mee door het land reizen. Een van de jongens komt ten val en belandt half bewusteloos op het spoor terwijl een stoomlocomotief in volle vaart op hem af komt rijden. De jongen probeert met al zijn laatste krachten van het spoor te kruipen. Hij is te langzaam. Zijn vrienden kijken met afschuw toe hoe de treinwielen over zijn benen rijden. In mijn herinnering is er ook een close-up van het gezicht van de jongen terwijl hij kermt van de pijn.

Ongeveer veertig jaar lang heb ik me afgevraagd uit welke film de hierboven beschreven scène komt. Vermoedelijk werd het fragment vertoond in een filmprogramma van Maarten van Rooijen. Deze filmjournalist besteedde vaak aandacht aan films uit de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. Een paar decennia later probeerde ik met plot keywords bij IMDb achter de titel te komen, maar helaas zonder resultaat. Pas dit jaar kwam ik een eerste stap richting het enige juiste antwoord toen ik voor het eerst Beggars Of Life (William A. Wellman, 1928) zag. De setting klopt helemaal: een zwerver (Richard Arlen) en een gevlucht meisje (Louise Brooks) trekken gezamenlijk door het land door op vrachttreinen te springen. Beggars Of Life is een zwijgend drama waarin Arlen en Brooks in de tweede helft volledig worden weggespeeld door Wallace Beery in de rol van zwerverskoning Oklahoma Red. De gezochte scène was nergens te bekennen.

Het verlossende antwoord kwam niet veel later geheel onverwacht tijdens het bekijken van Le Livre D’Image (Jean-Luc Godard, 2018). Een van de onderdelen in Godards videocollage gaat over treinen in films, met onder meer fragmenten uit L’Arrivée D’Un Train En Gare De La Ciotat (1895) en beelden van treinen naar de concentratiekampen. En daar waren ze opeens: de liggende jongen op het spoor en de aanstormende stoomtrein. Er was geen twijfel mogelijk: dit was de film die ik al zo lang zocht. Op de aftiteling las ik dat het gaat om Wild Boys Of The Road van dezelfde regisseur als Beggars Of Life, onder meer te vinden op de uitstekende dvd-uitgave Forbidden Hollywood Collection Volume Three met zes films die William A. Wellman maakte voordat de Hays Code in werking trad.

Wild Boys Of The Road speelt zich af tijdens de crisis van de jaren dertig. Vrienden Eddie (Frankie Darro) en Tommy (Edwin Phillips) willen hun noodlijdende families helpen door werk te zoeken elders in het land. Onderweg ontmoeten ze Sally (Dorothy Coonan) die zich, net als Louise Brooks in Beggars Of Life, vanwege veiligheidsredenen als jongen verkleedt. De drie zijn niet de enige wanhopige gelukszoekers. De vrachttreinen zitten vol met leeftijdsgenoten. Kans op het vinden van werk is klein, zeker als op elk station agenten staan te wachten om jonge zwervers op te pakken. Tijdens een van die confrontaties gaat het helemaal mis.

Wild Boys Of The Road (Dorothy Coonan, Frankie Darro en Rochelle Hudson)

Het is een vreemde gewaarwording om het fragment veertig jaar na die eerste keer opnieuw te zien en geconfronteerd te worden met de emoties van mijn tienjarige zelf. De close-up van het slachtoffer bleek alleen in mijn verbeelding te bestaan en hij verliest niet beide benen. Verder weken de gebeurtenissen niet af van mijn herinnering. Het verbaasde me met terugwerkende kracht dat het fragment indertijd door een jeugdprogramma werd uitgezonden. Het ongeluk ziet er vanwege spiegeleffecten zeer realistisch uit en er blijft genoeg suggestie over om de kinderfantasie van schrik op hol te laten slaan.

Tijdens het herbeleven van de scène en het zien van de gehele film kon ik niet om de actualiteit heen. Ook nu springen mensen op vrachttreinen op zoek naar een beter leven in de VS, alleen zijn zij afkomstig uit andere landen. De filmstudio durfde in 1933 geen realistisch einde aan en koos tegen de zin van de regisseur voor een opbeurende afronding van het verhaal. In plaats van Trumpiaans gebrek aan empathie staan de drie personages tegenover een goedwillende rechter (Robert Barrat) en gloort er hoop op een betere toekomst.

One thought on “Wild Boys Of The Road (William A. Wellman, 1933)

Comments are closed.