The Other Side Of Hope (Aki Kaurismäki, 2017)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

In de Finse komedie The Other Side Of Hope ontfermt een Finse restauranthouder met een klein hartje zich over een Syrische asielzoeker. Sigaretten spelen in de film een opvallende bijrol.

Aki Kaurismäki is een vurige roker. In alle video’s van persconferenties en interviews die op YouTube zijn terug te vinden, zie je de Finse regisseur met een sigaret in de hand, al of niet aangestoken. Je mag hem gerust een principiële paffer noemen. Roken is in zijn werk een symbool van verzet tegen regeltjes die van bovenaf worden opgelegd. Het zal hem plezieren dat zijn oeuvre wereldwijd wordt verkocht door The Match Factory, een bedrijf dat zich ongetwijfeld heeft vernoemd naar Kaurismäki’s The Match Factory Girl uit 1990.

Het valt mij als fervent niet-roker op dat niemand in de films Aki Kaurismäki last heeft van de longen. Ik kan me geen scène herinneren waarin de dialoog wordt onderbroken door een onbedaarlijke hoestbui. Astma- en longkankerpatiënten of mensen met chronische bronchitis tref je niet snel aan onder de personages.

The Other Side Of Hope (Sherwan Haji & Sakari Kuosmanen)

In de nieuwe film The Other Side Of Hope wordt de sigaret gebruikt als running gag. De terugkerende grap begint op te vallen wanneer de Syrische vluchteling Khaled (Sherwan Haji) zich na aankomst in de haven van Helsinki aanmeldt bij een loket van een overheidsinstelling. De dienstdoende ambtenaar staat hem te woord van achter verse nicotinewalmen. Je zou bijna denken dat de film zich vóór de instelling van het rookverbod afspeelt, een gedacht die wordt versterkt door de ouderwetse typemachine op het politiebureau waar overigens ook een lichte mist van sigarettenrook hangt.

Het onderwerp van de film is zeer actueel. Kaurismäki trekt zich in The Other Side Of Hope het lot van asielzoekers aan. Khaled heeft bijna zijn hele familie verloren nadat zijn huis in Aleppo door een bombardement is ingestort. Als de overheid zich niet barmhartig toont, dan zorgen de rokende Finse hoofdpersonages er wel voor dat Khaled opvang en bescherming krijgt. Een van hen is Wikström (Sakari Kuosmanen). De middelbare Helsinkiër heeft onlangs een carrièreswitch gemaakt en beheert nu een eigen restaurant. Uiteraard wordt ook daar ongegeneerd gerookt, tot in de keuken aan toe. De as in de soep is bij de prijs inbegrepen. De personeelsleden kennen hun prioriteiten wanneer de inspectie onverwacht aanklopt en halen eerst in alle haast de asbakken van tafel voordat ze Khaled in veiligheid brengen.

The Other Side Of Hope is weer typisch Kaurismäki, met de welbekende droogkloterige humor, het bewust houterige, afstandelijke acteerwerk en de nauwelijks bewegende camera. De onopgesmukte decors, de belichting en de strakke kadrering doen vaak denken aan de schilderijen van Edward Hopper. Het is allemaal aangenaam zolang de aftiteling nog niet in beeld is. Als de sigarettendampen eenmaal zijn opgetrokken blijkt dat de flauwe restaurantgrappen meer zijn blijven hangen dan de goedbedoelde oproep tot solidariteit met de vluchtende medemens. De moppentrommel bestaat voornamelijk uit melige kruimels. The Other Side Of Hope is een lichtgewicht in de filmografie van Aki Kaurismäki.

6/10

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *