The Invader (L’Envahisseur) (Nicolas Provost, 2011)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

theinvader

Nicolas Provost is van oorsprong een beeldend kunstenaar en dat is goed te merken in zijn speelfilmdebuut.

De Belgische cineast opent zijn speelfilmdebuut The Invader met een ode aan de edele delen van zijn vriendin Hannelore Knuts, tegelijkertijd verwijzend naar het klassieke schilderij L’Origine Du Monde. Provost maakt in zijn videowerken ook graag gebruik van bestaande beelden. In Papillon D’Amour (2003) verandert de helderziende uit Akira Kurosawa’s Rashomon (1950) in een dansende vlinder. Op Provosts officiële website staan onder meer fragmenten uit zijn videowerk Long Live The New Flesh (2009). De bloedende lift is een krachtig beeld uit de zeer effectieve trailer voor The Shining (Stanley Kubrick, 1980). De trailer voor The Invader mist zijn uitwerking ook zeker niet dankzij de ontklede bijdrage van Knuts. De letterlijk in Europa aangestrande Afrikaan Amadou (Isaka Sawadogo) kan nauwelijks geloven wat hij ziet bij zijn aankomst in het rijke westen.

De rest van de film probeert Amadou zijn weg te vinden in de Brusselse metropool. Hij moet concluderen dat hij altijd een vreemdeling zal blijven, alsof hij afkomstig is van een andere planeet. Vlak na de opening past Nicolas Provost het effect uit Papillon D’Amour toe op opnamen die zijn gemaakt vanuit een door tunnels rijdende auto. Bewust of onbewust combineert hij hier twee cinematografische ruimtereizen: de grote sprong voorwaarts van astronaut David Bowman (Keir Dullea) als hij in 2001: A Space Odyssey (Stanley Kubrick, 1968) door de stargate vliegt op weg naar een nieuwe dimensie en de zwijgzame rit over de snelweg in Solaris (Andrej Tarkovski, 1972). De snelweg in Solaris is de metafoor voor de reis door de ruimte, op weg naar een planeet waar, naar men zegt, wensdromen worden gematerialiseerd. Amadou merkt in The Invader hoe begrensd zulke dromen zijn. De immigrant verliest meer en meer zijn verstand. De eerste sporen van zijn waanzin zien we vanaf een langzame zoom, in hetzelfde tempo waarmee Kubrick in The Shining inzoomt op het gezicht van de doordraaiende Jack Nicholson.

8/10