Scenarioschrijvers Dardano Sacchetti, Giorgio Mariuzzo en Lucio Fulci hebben dagenlang in hun rokerige kantoor driftig gediscussieerd over de openingsscène van The Beyond, volgens kenners de beste film van Lucio Fulci. Welk scriptprobleem speelde hen parten?
De film begint in 1927 in New Orleans. Een schilder legt in zijn hotelkamer de laatste hand aan een schilderij van een landschap dat je betreedt wanneer je de zevende deur naar de hel opent. De kamer speelt een terugkerende rol in de film en dus is het van belang dat de kijker weet dat het kamernummer 36 is. Maar hoe geef je dat nummer weer als we de kamerdeur alleen van binnen te zien krijgen? Heel simpel. De scenaristen losten hun probleem op door het kamernummer ook met grote cijfers aan de binnenkant van de deur te verven. In werkelijkheid vrij ongebruikelijk, maar wel zo praktisch.
The Beyond bevat minder onbedoelde humor dan Fulci’s City Of Living Dead. De enige echte goede grap bevindt zich in het mortuarium van een ziekenhuis. Op de muur naast de deur staat een bordje met de tekst Do Not Entry (*). Misschien dat vanwege de verkeerde spelling de vrouw van een op geheimzinnige wijze overleden man toch zonder toestemming de lijkenkamer betreedt. Het blijft een raadsel waar ze, eenmaal binnengekomen, opeens zo van schrikt en wat haar doet besluiten op de grond te gaan liggen, uitgerekend onder een fles bijtend zuur dat op het punt staat om te vallen. De speciale effecten zijn in al hun goorheid heel effectief. Zoals in het vorige week genoemde City Of The Living Dead is het bespottelijke, onnavolgbare scenario enkel bedoeld om deze effecten aan elkaar te rijgen.
5/10
(*) Een nog leukere spelfout in verband met een ziekenhuis is het naambord in The Killer van John Woo uit 1989: Scared Heart Hospital in plaats Sacred Heart Hospital.