Up (Pete Docter, 2009)
Terwijl professionele filmcritici elke week op comfortabele wijze hun werk doen bij speciaal voor hen georganiseerde persvoorstellingen, kunnen de doorsnee filmliefhebbers, na de aanmoedigende recensies, slechts hopen dat de omstandigheden rondom hun voorstelling minstens zo optimaal zijn, zeker wanneer het een animatiefilm betreft en de zaal logischerwijs veel wegheeft van een kleuterklas. De recensent maakt stil aantekeningen met zijn lichtpen, maar de kleuter heeft een meer levendige wijze waarop hij zijn of haar opwinding kenbaar maakt. De originele versie van Up werd na het middaguur vertoond, een tijdstip waarop het risico op rumoer groter is dan voor 12.00 uur. Continue reading