04/9/12

Wie Will Ich Lustig Lachen (Manfred Blank, 1984)

Op het extra schijfje bij de uitstekende dvd-uitgave van Klassenverhältnisse (1984), in 2007 uitgebracht door het Weense Filmmuseum, zit onder meer een interview met het regisseurskoppel Huillet & Straub onder de titel Wie Will Ich Lustig Lachen. De korte documentaire opent met een bijna 360° pan van hun woonomgeving, een verwijzing naar de pan in Sicilia! (1999). Daarna twee medium shots van de regisseurs afzonderlijk: Jean-Marie Straub met de onafscheidelijke half ontbrande sigarettenstomp in zijn mond en Danièle Huillet zwijgzaam verdiept in een script. Continue reading →

04/23/10

Sicilia! (Danièle Huillet & Jean-Marie Straub, 1999)

Na drie films van het echtpaar Huillet & Straub (zie ook eerdere post) ben ik ervan overtuigd dat hun oeuvre een typisch geval is van acquired taste. Je haat hun werk uit het diepst van je hart of, te oordelen aan de jubelende quotes op de dvd-uitgave van New Wave Films (masterpiece, exhilirating, impassioned), je schaart hun films onder het mooiste dat op deze aardkloot bestaat. Het Franse paar wijkt extreem af van de norm, wat a priori geenszins hoeft te leiden tot een negatieve beleving. Afwijken van de norm is vaak een gezond uitgangspunt. Alles beter dan middelmaat en cliché. Het werk van Huillet & Straub is echter een beproeving, want hermetisch, strak afgemeten, ascetisch en Spartaans. Continue reading →

04/13/10

Chronik Der Anna Magdalena Bach (Danièle Huillet & Jean-Marie Straub, 1968)

Christiane Lang in Chronik Der Anna Magdalena Bach

De namen van het Franse filmechtpaar Huillet & Straub kwam ik zo vaak tegen in de Engelstalige filmliteratuur dat het de hoogste tijd werd eens iets van ze te bekijken. Een eerste kennismaking was mogelijk dankzij de recente eerste Britse dvd-uitgave via het label New Wave. De langste film van de drie films op de dubbele dvd is Chronik Der Anna Magdalena Bach uit 1968. Continue reading →