02/20/14

Filth (Jon S. Baird, 2013)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

filth

Trainspotting (1996) is tot nu toe de enige geslaagde verfilming van een boek uit het oeuvre van de Schotse schrijver Irvine Welsh. Een paar jaar later verscheen het rampzalige The Acid House, de enige film in 1998 waarbij ik het niet langer dan een half uur uithield en vroegtijdig de bioscoop verliet. De overige verfilmingen hebben de Nederlandse bioscoopdoeken nooit gehaald. Zo ook het recente Filth, dat kwalitatief gezien ergens tussen Trainspotting en The Acid House in zit. Continue reading

07/25/13

A Field In England (Ben Wheatley, 2013)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

fieldinengland

Eerder dit jaar konden we in de Nederlandse bioscopen eindelijk kennis maken met het werk van Ben Wheatley. In eigen land werd de Britse regisseur al geruime tijd geroemd vanwege zijn virals en de speelfilms Down Terrace (2009) en Kill List (2011). Wij moesten wachten tot Sightseers (2012). Ik vind deze zwarte komedie niet zijn beste, omdat de vakantie van het jonge paar Chris en Tina iets te veel volgens verwachtingen tot buitensporig gewelddadige confrontaties leidt. Nog geen half jaar later verscheen begin deze maand Wheatley’s vierde, veel betere speelfilm A Field In England, tegelijkertijd in het Verenigd Koninkrijk uitgebracht in de bioscoop, op dvd en via video on demand. Continue reading

11/28/12

Two Years At Sea (Ben Rivers, 2011)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

twoyearsatsea

Mijn eerste ingeving voor een kort stuk over Two Years At Sea was een vergelijking met The Turin Horse van Béla Tarr. Beide films zijn zwart-wit en contemplatief, met zwijgzame kluizenaars als centrale personages. Het einde van de wereld is nabij of heeft zelfs al plaatsgevonden. In de slotscènes dooft het licht langzaam tot slechts duisternis overblijft. Het nihilisme van Tarr is in schril contrast met het relatieve optimisme van de Britse kunstenaar en experimentele filmmaker Ben Rivers. Continue reading