Afgelopen week werd ik volledig in beslag genomen door Reis Naar Het Einde Van De Nacht, het nihilistische meesterwerk van Louis-Ferdinand Céline waarin antiheld en onverbeterlijke pessimist Ferdinand Bardamu zich 550 pagina’s lang eloquent sarcastisch beklaagt over de mensheid. In dezelfde week zag ik André Sauvage’s documentaire Études Sur Paris uit 1928. Onbewust ging ik in de vele straatscènes op zoek naar een glimp van Céline en Bardamu. Continue reading →