Isabelle Huppert is een vaste waarde in de Nederlandse bioscopen. Niet al haar films worden hier uitgebracht, maar het zijn er in ieder geval voldoende om te kunnen zien hoe veelzijdig de Franse actrice is. Na de zelfverzekerde vrouwen in Elle en L’Avenir speelt ze in het tussendoortje Souvenir iemand die zichzelf het liefst zou willen wegcijferen.
Wat bruist daar onder de openingstitels van Souvenir? Het lijkt alsof champagnebubbels naar het oppervlak borrelen, maar uiteindelijk blijkt een bruisende Alka-Seltzer te zijn. Liliane (Isabelle Huppert) neemt het medicijn als ontbijt voordat ze gaat werken in een patéfabriek. De werkomgeving heeft de charme van een mortuarium. ’s Avonds drinkt de vrouw zichzelf elke dag in slaap terwijl ze naar een kennisquizshow op televisie kijkt. Op een dag is ze zelf het onderwerp van een van de quizvragen. Gelaten hoort ze dat geen enkele deelnemer haar oude artiestennaam heeft onthouden.
Liliane deed ooit onder de naam Laura mee aan het Eurovisie Songfestival. Sinds de breuk met haar manager (Johan Leysen) is ze in de vergetelheid geraakt. Liliane wordt aan haar voorbije zangcarrière herinnerd wanneer de jonge bokser Jean (Kévin Azaïs) op de fabriek komt werken en de zangeres direct herkent. Laura komt weer tot leven, net als het schilderij van de dood gewaande Laura in de gelijknamige film uit 1944.
Isabelle Huppert in Souvenir
Er is nog een andere Hollywoodklassieker waar Souvenir aan doet denken. De manier waarop Laura wordt herboren is vergelijkbaar met de poging van Scottie (James Stewart) in Vertigo (Alfred Hitchcock, 1958) om zijn verloren liefde Madeleine (Kim Novak) te herscheppen met hulp van haar ‘dubbelganger’ Judy. Jean is volledig geobsedeerd door Liliane en vraagt haar of ze nog eenmaal in de huid van Laura wil kruipen op een feestje van zijn boksschool. Hij wordt daarbij gesteund door vader Eddy (Jan Hammenecker). Vader is nog altijd verliefd op de zangeres, tot ergernis van zijn vrouw (Anne Brionne). Net als Scottie willen vader en zoon een vrouw creëren die volledig voldoet aan hun fantasiebeeld van een vrouw.
Filmdiva Huppert weet zich knap weg te cijferen als iemand die haar identiteit laat kneden door anderen, eerst door haar manager en nu door twee generaties fans. Getooid in een rood gewaad maakt ze tijdens het optreden houterige armbewegingen om haar teksten te illustreren. Het zijn de bewegingen van een marionet. In tegenstelling tot Judy in Vertigo is Liliane in Souvenir in staat om meer te zijn dan een geïdealiseerde projectie van mannen en een souvenir uit hun verleden, maar dan moet ze wel het gevecht met zichzelf aangaan en het risico lopen dat ze zichzelf knock-out slaat. Wat niet verandert in haar leven zijn de ruimtes waar ze zich in bevindt. De gangen van de televisiestudio zijn net zo leeg en kleurloos als de vertrekken in de patéfabriek.
6/10