Kodi Smit-McPhee in Slow West
De Britse muzikant John Maclean debuteerde dit jaar als speelfilmregisseur met zijn western Slow West. De gestileerde manier waarop hij het Wilde Westen in beeld brengt roept vergelijkingen op met hedendaagse westerns als True Grit (Ethan & Joel Coen, 2010) en The Homesman (Tommy Lee Jones, 2014). De film won begin 2015 de Grand Jury Prize in de categorie World Cinema – Dramatic tijdens het Sundance Film Festival en draait sinds deze week eindelijk in Nederland.
The Beta Band (1998)
Er zijn een paar links te leggen tussen cinema en John Macleans oude groep The Beta Band. De bovenstaande hoesfoto, afkomstig van de derde EP Los Amigos Del Bandidos (1998), verraadt een voorliefde voor westerns. Op het rommelige eerste album uit 1999 wordt in het nummer It’s Not Too Beautiful uitgebreid gebruik gemaakt van het thema uit de matige sciencefictionfilm The Black Hole (Gary Nelson, 1979). Fans van de muzikale komedie High Fidelity (Stephen Frears, 2000) kennen de band van de scène waarin John Cusack het nummer Dry The Rain opzet in zijn platenwinkel.
Michael Fassbender in Slow West
Het landschap op de hoes van het album The Beta Band is een droomvariant van het landschap in Slow West. De film is een road movie over de jonge Schot Jay Cavendish (Kodi Smit-McPhee). Hij is in 1870 in het Wilde Westen te paard op zoek naar zijn lief Rose Ross (Caren Pistorius). Rose is met haar vader (Rory McCann, The Hound in Game Of Thrones) hals over kop naar de Verenigde Staten vertrokken. Onervaren reiziger Jay ontmoet onderweg de gehaaide premiejager Silas Selleck (Michael Fassbender). Silas biedt zich aan als betaalde beschermer. Wat Jay niet weet is dat er een prijs van $2000 staat op het hoofd van vader en dochter Ross, dood of levend. Silas hoopt dat de jongen hem rechtstreeks naar zijn buit zal leiden. Ze worden met veel interesse gevolgd door Silas’ oude bende met aan het hoofd zijn oude vriend Payne (Ben Mendelsohn).
Jay is een jongen met een romantische inborst. Voor hem zijn liefde en dood onlosmakelijk met elkaar verbonden. In de eerste flashback van zijn ontmoetingen met Rose thuis in Schotland fantaseren de twee jonge geliefden nabij het strand over hoe ze het liefst zouden overlijden. Vrijwel elke herinnering aan Rose is aan de dood verbonden. Jay’s romantische visie op het Wilde Westen zorgt voor schilderachtig gefilmde landschappen. De natuurpracht contrasteert met het geweld dat de twee reizigers onderweg tegenkomen. Jay komt er tijdens de tocht achter dat de dood geen romantisch spel is en leert op wrange wijze de ingrijpende gevolgen van geweld kennen. Het geweld komt tot aan de laatste confrontatie sporadisch voor en schokt daarom iedere keer weer, zelfs in combinatie met onverwachte, soms slapstickachtige humor.
Ben Mendelsohn in Slow West
Muziek krijgt uiteraard extra aandacht in een film die door een muzikant is gemaakt. Jay en Silas passeren drie Congolese immigranten die midden in de wildernis een lied zingen. Een minstreel begeleidt zichzelf bij het kampvuur op banjo en in de laatste flashback van het leven in Schotland zien we vrienden en familie van vader Ross thuis rondom de tafel in gezang uitbarsten. De climax zou in handen van mindere filmers zijn begeleid door overdadige filmmuziek vol spannend bedoelde accenten. In plaats daarvan legt componist Jed Kurzel met een trage melancholische soundtrack de nadruk op de tragiek van de gewelddadige gebeurtenissen.
8/10