Only The Young en Tchoupitoulas vormen tezamen een mooie pakket, met dank aan het label Oscilloscope Laboratories van wijlen Beastie Boy Adam Yauch. In beide documentaires volgen twee regisseurs drie jongeren uit een Amerikaanse achterstandswijk.
Skaters Garrison en Kevin en hun vriendin Kristen in Only The Young (2012) wonen in een zonnige afbraakbuurt in het Zuiden van Californië. Ze komen uit gebroken gezinnen. De thuissituatie van Kristen lijkt het minst comfortabel. Ze is opgevoed door haar grootouders omdat de afwezige moeder een junkie is en pa in de gevangenis zit. Alle misère leidt niet tot een sombere film. Integendeel. De drie vrienden zien het leven als een uitdaging. Van een verlaten huis maken ze een privéclubhuis en de veel te grote zwembaden en immense glijbanen in verlaten achtertuinen zijn spannende plekken voor een date.
Het blakende optimisme van de drie wordt gevoed door punkrock en geloof. Het is even wennen om stoere skaters met T-shirts van Black Flag, Crass en Minor Threat mee te zien doen aan een evangelisatieproject voor skaters uit een andere achterstandswijk in de stad. Het zijn niet de sociale omstandigheden die hen zorgen baren, maar de vraag hoe hun vriendschap eruit zal zien wanneer ze high school hebben afgerond en ze vanwege de vervolgstudie ver van elkaar af komen te wonen. Filmmakers Elizabeth Mims en Jason Tippet volgen Garrison, Kevin en Kristen over een lange periode in de laatste schooljaren en blijven zelf buiten beeld. De film is niet opgehangen aan een vooraf bedachte vertelstructuur, maar volgt de grillen van de hoofdpersonages.
De documentaire Tchoupitoulas (Bill Ross IV & Turner Ross, 2012) heeft hetzelfde opbeurende effect als Only The Young. Ook deze film laat jongeren zien die ondanks mindere omstandigheden hun toekomst zonder vrees tegemoet treden. Ditmaal is New Orleans na orkaan Katrina in 2005 het decor. De titel verwijst naar een straat uit de kleurrijke muzikale stad. Aan het begin van Tchoupitoulas maakt de jonge Afro-Amerikaanse William nog ruzie met een van zijn twee oudere broers, maar vlak voordat ze de pont naar het centrum nemen, zijn ze weer goede vrienden.
De regisserende broers Ross volgen het trio en trouwe hond Rembrandt tijdens een nachtelijke wandeling dwars door de carnavalsfestiviteiten. De jongens zijn tegelijk toeschouwer en deelnemer van de bonte parade. Een paar keer scheidt de camera zich van de groep af om personages te volgen die toevallig voorbijkomen, zoals danseressen in een variété, dronken zwervers op een bank of een oude zware blueszanger in een afgeladen rockclub. Net als in Only The Young bepalen de drie personages welke kant de film op gaat.
Tchoupitoulas vertelt geen verhaal, maar probeert een stemming in beeld om te brengen. New Orleans bruist van levenslust. Het positieve gevoel wordt slechts heel even losgelaten wanneer de broers in afwachting van de eerste pont terug naar huis midden in de nacht stiekem een oude verlaten showboat betreden. Het afgetakelde schip als symbool voor de herinnering aan de ramp van 2005 voelt het meest geregisseerd en daarom het minst spontaan aan in een film waarbij spontaniteit voor en achter de camera de boventoon voert.
Only The Young 7/10 | Tchoupitoulas 7/10