Mister John (Joe Lawlor & Christine Molloy, 2013)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

misterjohn

In de openingsbeelden van Mister John drijft een verdronken man voorbij. Je zou denken dat dit het begin is van een spannende whodunit, maar de treurende violen op de soundtrack vertellen een ander verhaal. Mister John is geen genrefilm. De makers spelen hooguit met thrillerelementen. Het lichaam is van John Devine, de broer van Gerry Devine (Aidan Gillen). Gerry reist vanuit thuisstad Londen naar Singapore om zijn broer te identificeren. De reis biedt hem ook een tijdelijke vluchtweg uit een huwelijksconflict. Door toedoen van een jetlag en een slangenbeet beleeft Gerry zijn verblijf in de warme en vochtige stad in halve slaaptoestand. Het verdriet over de dood van zijn broer raakt in zijn vermoeide brein verward met de emoties over de gespannen thuissituatie.

Het regisserende echtpaar Joe Lawlor en Christine Molloy varieert thematisch op hun speelfilmdebuut Helen uit 2008. Ook in die film probeert een personage het verleden te vergeten door zich in iemand anders te verplaatsen. De films van het echtpaar worden vaak vergeleken met die van Michelangelo Antonioni. Zowel in Antonioni’s Professione: Reporter (1975) als in Mister John verblijft een man in een exotisch oord ver van huis en neemt hij de identiteit over van iemand die onlangs is overleden. Omdat zijn reiskoffer is zoekgeraakt krijgt Gerry van Johns vrouw kleren van zijn broer te leen en stapt hij zo bijna letterlijk in diens huid. Het blijkt onmogelijk om de eigen persoonlijkheid zomaar in te ruilen en op te geven. De hoofdpersonages in Professione: Reporter en Mister John raken nooit vertrouwd met het vreemde terrein waarin ze zich begeven en worden keer op keer geconfronteerd met hun tekortkomingen.

Gerry probeert het initiatief naar zich toe te trekken op een manier zoals John het misschien gedaan zou hebben. Hij komt verhaal halen bij de man die nog een flinke schuld heeft openstaan bij het gezin van John. De scènes met de Duitse expat Lester (Michael Thomas) leveren een interessante complicatie op, omdat tijdens hun confrontaties een tweede persoonsverwisseling plaatsvindt. Gerry gaat namelijk in zijn gedachten een gevecht aan met de man die zijn vrouw heeft verleid, het soort man dat hij zelf nooit zal zijn: daadkrachtig, viriel, bruut, zorgeloos. De Oostenrijkse acteur Michael Thomas (de lompe trainer op het zomerkamp in Paradies: Hoffnung) zet Lester neer als een bijna karikaturale macho, zijn ontblote getatoeëerde bierbuik ongegeneerd en provocerend naar voren stekend. Het contrast met de schriele Gerry heeft iets komisch. Mister John heeft dan ook meer humor dan de openingsbeelden en de stemmige filmmuziek eerder deden vermoeden.

7/10