Acteur Jean-Pierre Léaud heeft twee weken in bed gelegen voor de opnames van La Mort De Louis XIV. Als je denkt dat hij slapend rijk is geworden, kom je bedrogen uit. Twee weken verplicht liggen acteren is zwaarder dan je denkt, zeker als je constant warme lampen boven je hebt hangen en regelmatig een oversized pruik moet dragen. De film speelt zich af in een kamer zonder ramen. Brandende kaarsen ontnemen de nodige zuurstof. Voor uitrusten is nauwelijks tijd, want Léaud is als Louis XIV vrijwel constant in beeld.

De kijker krijgt in La Mort De Louis XIV twee koningen voor de prijs van één, want de Zonnekoning wordt gespeeld door de koning van de nouvelle vague. Jean-Pierre Léaud was veertien jaar jong toen hij in Les Quatre Cents Coups (1959) voor het eerst de rol speelde van François Truffauts alter ego Antoine Doinel. De acteur werd het gezicht van de Franse avant-garde cinema. Hij is met zijn drukke bewegingen en verheven stem heel erg aanwezig in films van onder meer Jean-Luc Godard en Jacques Rivette. Léaud is tegenwoordig een bedaarde bejaarde, maar zelfs in passieve houding trekt hij alle aandacht naar zich toe. Soms kijkt hij recht in de camera om ons te dwingen deelgenoot te worden van zijn lijden. Heden ik, morgen gij.

Jean-Pierre Léaud als Louis XIV

La Mort De Louis XIV biedt exact wat de titel belooft. De film is een minutieus exposé over de banaliteit van de dood met in het middelpunt een historisch figuur die had gehoopt op het eeuwige leven. Daar had hij zich behoorlijk op verkeken. Koning, keizer, admiraal – dood gaan we allemaal. Met een beetje pech is sterven een traag en pijnlijk proces. Daar is niets romantisch aan, ook niet als je door pracht en praal wordt omringd. Het aftakelende lichaam wordt een gevangenis voor de ziel net zoals het paleis een gevangenis wordt voor het bedlegerige staatshoofd. Een laatste glimp van de natuur buiten is te zien via een getralied raam. Door het gebrek aan daglicht wordt menig tableau belicht zoals in de donkere schilderijen van Rembrandt.

La Mort De Louis XIV

Ondanks het zware thema mag tijdens de film gerust een enkele keer gelachen worden, bijvoorbeeld wanneer de slapeloze Louis XIV zich druk maakt om trivialiteiten zoals verkeerd personeel en ongewenst serviesgoed. Hij wordt menigmaal gadegeslagen door een entourage die onder meer getuige mag zijn van de eerste hapjes voedsel die de vorst na lange tijd eindelijk naar binnen weet te werken. De aanwezigen reageren door te applaudisseren zoals ouders en familie applaudisseren wanneer een peuter voor het eerst zelfstandig aan de wandel gaat. De manier waarop de dokters en een enkele kwakzalver vertwijfeld rondom de verwonde voet van Louis XIV staan riep bij mij herinneringen op aan een sketch uit The Meaning Of Life (1983) van Monty Python. Probably a virus. Keep warm, plenty of rest, and if you’re playing football or anything, try and favour the other leg.

8/10

La Mort De Louis XIV draait vanaf 20 juli in de Nederlandse bioscoop.