La Fille Inconnue wordt gedragen door Adèle Haenel. Vorig jaar viel de actrice in de Nederlandse bioscoop ook al zo positief op in Les Combattants (2014). De regisserende gebroeders Dardenne zijn wat minder op dreef. Ze putten iets te veel uit hun eerdere werk en voegen daar weinig nieuws aan toe. La Fille Inconnue roept daarom gemengde gevoelens op.
Huisarts Jenny Davin (Haenel) heeft tijdelijk het werk overgenomen van een zieke collega. Ze staat op het punt om te beginnen met haar nieuwe baan bij een grote, beter betalende dokterspraktijk. Als tijdens haar laatste werkweek op een avond na sluitingstijd alsnog de voordeurbel gaat, doen Jenny en haar stagiair Julien (Olivier Bonnaud) niet meer open. Een dag later blijkt dat op de bel was gedrukt door een in nood verkerende onbekende Afrikaanse vrouw. De politie heeft haar levenloze lichaam bij het nabijgelegen kanaal gevonden. Niemand weet wie ze is. Jenny voelt zich schuldig en gaat op eigen houtje op zoek naar de identiteit van de vrouw.
La Fille Inconnue (Yves Larec & Adèle Haenel)
De broers Jean-Pierre en Luc Dardenne vervallen in herhaling in La Fille Inconnue. Ze grijpen terug naar thema’s en motieven uit hun doorbraakfilm La Promesse (1996) en hun vorige film Deux Jours, Une Nuit (2014). Net als in Deux Jours bestaat La Fille Inconnue uit een opeenvolging van huisbezoeken en wordt er heel veel gebeld en aangebeld. De deurbel is in de nieuwe film zelfs aanleiding voor het verhaal.
Schuldgevoel is de drijfveer voor de hoofdpersonages in zowel La Promesse als La Fille Inconnue. De twee films gaan over iemand die zich schuldig voelt over de dood van een illegale Afrikaanse immigrant. In La Promesse zorgt dat voor een tweespalt tussen een tiener (Jérémie Renier) en zijn vader (Olivier Gourmet). De botsing tussen vader en zoon in de film uit 1996 is boeiender dan de onenigheid die Jenny heeft met stagiair Julien. De innige familierelatie maakt het conflict complexer dan het meningsverschil dat werkgever en student verspreid over La Fille Inconnue hebben.
La Fille Inconnue (Adèle Haenel)
Adèle Haenel schittert met haar terughoudende spel. De actrice laat goed zien hoeveel moeite het kost om als arts emotie op afstand te houden. Jenny weet dat ze zich professioneel moet gedragen en zichzelf niet door emoties mag laten meeslepen, maar dat is eenvoudiger gezegd dan gedaan.
Het is me niet helemaal duidelijk wat het personage precies bezielt. Is ze echt zo begaan met het lot van een onbekend slachtoffer of is haar speurtocht vooral een manier om het geweten te sussen en met zichzelf in het reine te komen, koste wat kost? Ze gaat wel erg ver in haar zoektocht naar de waarheid en zet daarbij meerdere keren op onacceptabele wijze haar beroepsethiek op het spel. De filmmakers lijken te suggereren dat het geoorloofd is om als medicus ethische grenzen te overschrijden. Ik ben blij dat ze niet mijn huisarts is.
6/10