It’s Winter (Zemestan) (Rafi Pitts, 2006)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

its winter

Zelfs als het geen winter is voelt de industriële buitenwijk van Teheran koud aan. Een uitgestrekte vlakte tussen verre heuvels wordt onderbroken door een spoorlijn. Daaromheen sloffen of rijden stedelingen tussen vuilnisbelten, uitgedroogde grond en provisorisch in elkaar geknutselde huisjes. Een constant met brandende zwaailichten rondrijdende politiewagen houdt iedere passant in de gaten. Het troosteloze landschap biedt nauwelijks perspectief. It’s Winter is een rake titel.

Naar werk zoekende mannen overnachten thuisloos in een overbevolkte opvang waar je altijd welkom bent, maar waar je ook altijd te laat bent voor een maaltijd en een kop thee om je handen aan te warmen. Op de soundtrack versterkt een neerslachtig neuriënde zanger de uitzichtloosheid door dorre boomtakken te vergelijken met skeletten die uit het witte landschap steken. Het leven heeft weinig te bieden voor zwervende werkzoeker Marhab (Ali Nicksaulat). Hij is neergestreken in deze treurnis in de hoop een baantje te vinden als mecanicien. Met ferme passen wandelend langs de spoorlijn, laverend tussen potentiële werkgevers, treft hij op zijn pad de in tegenovergestelde richting lopende Khatoun (Mitra Hajjar), echtgenote van een arbeider die zijn heil in het buitenland heeft gezocht en al zes maanden niets van zich heeft laten horen. Marhab valt op slag voor de vrouw en even lijkt het alsof de grauwe dagelijkse sleur kleur krijgt.

It’s Winter is echter geen Iraanse variant op de romances in bijvoorbeeld Falling In Love of The Bridges Of Madison County. Als je na een half uur denkt dat de lente is ingetreden en een vermoeden hebt welke kant het verhaal opgaat, slaat een nieuwe winter alweer toe en lijkt van verbetering of zelfs maar een kleine verandering geen sprake. Marhab kan zijn baas de schuld geven van zijn netelige leefsituatie of desnoods de hele wereld beklagen, maar hij laat zich vooral tegenzitten door zijn eigenwijze mannelijke trots. Zijn aftastende bewegingen in de liefde maken hem een aandoenlijk charmante stotteraar – door zijn dwarse en soms ronduit luie houding op de werkplaats komt hij over als een onverdraaglijke lastpak.

Gelukkig woon ik niet in zijn stad en kan ik vanuit een verre, veilige positie zijn levenswandel gadeslaan. Soms maakt de camera de kloof tussen kijker en gebeurtenissen zo groot dat grote drama’s verkrimpen tot vormeloze stipjes in de sneeuw. Als toeschouwer op afstand ben ik in de bevoorrechte positie om de schoonheid in al deze misère te mogen zien en mag ik denken dat in de allerlaatste scène hoop gloort voor Marhab en zijn naasten. Misschien neemt hij ditmaal een verstandige beslissing en kiest hij niet weer voor vluchtgedrag.


It’s Winter is op dvd uitgebracht door het Britse label Artificial Eye. Extra’s: interview met regisseur Rafi Pitts + biografie.