Veteran met Hwang Jung-min
Veteran was gisteren de publieksopeningsfilm van de 32ste editie van het Imagine Film Festival. Deze Flikken Seoul ging voortvarend van start met Blondie op de soundtrack en behendige slapstick in een garage. Helaas werden de conflicten en meningsverschillen in deze Koreaanse film verder voornamelijk verbaal uitgevochten.
In Veteran staat de fanatieke rechercheur Seo Do-cheol (Hwang Jung-min) recht tegenover de jonge, rijke industrieel Jo Tae-oh (Yoo Ah-In). Hun conflict begint wanneer de rechercheur de vermeende zelfmoordpoging onderzoekt van een bevriende chauffeur die hem heeft geholpen bij het oprollen van een bende met Russische connecties. De chauffeur ligt zwaargewond en in coma in het ziekenhuis en kan daarom niet zelf vertellen wat hem daadwerkelijk is overkomen. De kijker weet al geruime tijd dat hij geen zelfmoord wilde plegen, maar dat zijn verwondingen het gevolg zijn van een arbeidsconflict met Jo Tae-oh. Hij klopte met zijn zoontje aan bij het kantoor van de industrieel, werd tot bloedens toe gemolesteerd en voor dood achtergelaten aan de voet van een hoge trap.
De slapstick in de garage en een komische nachtelijke achtervolging in de haven wekken de indruk dat Veteran een fysieke komedie is in de traditie van Jackie Chan. De Koreanen zijn soms net zo chaotisch als hun collega’s van The Keystone Cops maar weten dankzij hun tomeloze inzet toch de gewenste resultaten te behalen. Regisseur Ryoo Seung-wan houdt de humorvolle actie overzichtelijk ondanks de vele personages en de vlotte montage. Zo leuk blijft het niet. Op een kleine schermutseling na pikt de film de actiedraad pas aan het slot eindelijk weer op tijdens een onvermijdelijk slotduel waarvan de uitkomst zich eenvoudig laat raden.
Veteran met Yoo Ah-In
Veteran bestaat voornamelijk uit de verbale botsingen die de rechercheur heeft met zowel de industrieel en diens entourage als met zijn werkgever die door de industrieel onder druk wordt gezet. Seo Do-cheol staat er helemaal alleen voor, maar hij geeft niet op. Zijn strijd voor gerechtigheid is moedig en bewonderenswaardig. Helaas moet hij het opnemen tegen een karikatuur. Jo Tae-oh is een sadistische maniak met geen enkel aanwijsbaar zakelijk inzicht. Hij is zo overdreven ziekelijk slecht dat al snel elke scène waarin hij voorkomt irriteert. Een beetje ambiguïteit had geen kwaad gekund. Het merendeel van de filmtijd wordt gespendeerd aan opgewonden acterende Koreanen van wie de komisch bedoelde dialogen grotendeels verloren gaan in de vertaling.
5/10