De 31ste editie van het Imagine Film Festival biedt vanaf vandaag tot en met 18 april weer een afwisselend programma waarbij ook ruimte is voor een kunstzinnige benadering van horror en fantasy en voor genrefilms die iets vertellen over de tijd waarin we leven. Het regiedebuut Lost River van Ryan Gosling is daarvan een redelijk geslaagd voorbeeld.
De huizen in het plaatsje Lost River zijn veelal onbewoond. Ze kunnen elke moment instorten of ’s nachts door onbekenden in brand gestoken worden. De meeste bewoners hebben hun heil elders gezocht. Jonge moeder Billy (Christina Hendricks, 1975) is achtergebleven met haar tienerzoon Bones (Iain De Caestecker, 1987) en peuter Franky (Landyn Stewart). De moeder is opgegroeid in het huis waar ze woont en wil haar geboortegrond niet zomaar achterlaten. Zonder vast inkomen heeft ze moeite met het aflossen van de hypotheek. Het sloopbedrijf is al druk bezig met het neerhalen van het huis aan de overkant van de straat.
Bones probeert bij te verdienen door koper uit verlaten huizen te slopen. Hij wordt daarbij tegengezeten door buurtbruut Bully (Matt Smith, de elfde Doctor Who). Bully’s favoriete manier om concurrenten en tegenstanders het zwijgen op te leggen is door hun lippen weg te snijden. Billy probeert een betalingsregeling overeen te komen bij de bank. De nieuwe bankdirecteur Dave (Ben Mendelsohn) laat onomwonden en zonder een greintje medeleven weten dat hij niet aan liefdadigheidswerk doet. Hij stelt voor dat Billy voor hem komt werken in zijn sinistere nachtclub. Dave is de duivel in het verhaal en de nachtclub een locatie waar mensen hun ziel kunnen achterlaten. De deur bij de ingang is een monsterlijke mond met slachttanden. Binnen vermaakt het publiek zich met de bloederige performances van Cat (Eva Mendes) en haar collega’s. De grand guignol is volledig in scène gezet, maar oogt akelig echt.
Rood is een van de twee prominente kleuren in Lost River. De andere sterk aanwezige kleur is het groen van de bosrijke omgeving waar Bones veel tijd doorbrengt. Hij raakt bevriend met buurmeisje Rat (Saoirse Ronan). Rats grootmoeder (horroricoon Barbara Steele) kijkt in een verduisterde kamer de hele dag zwijgend naar opnamen van haar huwelijk en treurt om haar overleden echtgenoot. Ze komt uit een dorp dat onder water is gezet vanwege de bouw van een stuwdam. Volgens Rat wordt het leven in Lost River weer beter als iemand een voorwerp uit het verdronken dorp terug naar het oppervlak weet te halen. Bones is vastberaden om in het water af te dalen.
Het lijkt in Lost River alsof Blue Velvet (David Lynch, 1986) zich heeft verplaatst naar de nihilistische wereld van Gummo (Harmony Korine, 1997). De film is een dromerige mix van realisme, horror en sprookje. De realistische bijrollen van mensen uit de plaatselijke bevolking doen vermoeden dat het einde van de Amerikaanse beschaving een feit is. De nachtclub is een extreme uiting van de excessen die daaruit voortkomen. Het verdwenen dorp biedt een uitvlucht die je alleen maar in sprookjes tegenkomt. Het kwaad is primitief (Bully) en sluw (Dave) en in beide gevallen van het puurste soort. De tegenwoordig wel vaker als schurk gecaste Ben Mendelsohn hoeft weinig te doen om alle andere acteurs van het doek te spelen.
De fragmentarische montage, waarbij in enkele gevallen dialogen worden losgetrokken van de beelden, versterkt het idee van een droomwereld. Acteur Ryan Gosling heeft goed opgelet op de sets van regisseurs Nicolas Winding Refn en Terrence Malick. Ook in zijn regiedebuut heeft poëtische beeldtaal een belangrijkere rol dan plot. Het gebruik van een landelijke setting, laag zonlicht en een zwevende camera heeft hij van Malick afgekeken en het spel met genreconventies en suggestief extreem kleurgebruik van Refn. Inhoudelijk is de film minder sterk, maar dankzij de genoemde invloeden is er in Lost River geen gebrek aan visuele pracht.
7/10
Lost River draait 9 en 16 april op het Imagine Film Festival in EYE en vanaf 30 april in de rest van Nederland (slechts 1 week!).