De meeste moeite die ik heb bij het zien van het Roemeense jeugdgevangenisdrama If I Want To Whistle, I Whistle zijn de omstandigheden die leiden tot de gewelddadigheden in het laatste deel.

Misschien is het typisch Roemeens, maar wie haalt het in zijn hoofd om een groepje vrouwelijke stagiaires toe te laten in een jeugdgevangenis vol hitsige jonge mannelijke gedetineerden en zet die twee groepen vervolgens bij elkaar in een aparte ruimte zonder bewaking? Scherpe pennen liggen binnen handbereik. De hele situatie voelt aan als een gekunstelde scenario-ingreep en de gevolgen ergeren me daarom meer dan dat ze spanning bieden.

Andere minpunten zijn hoofdrolspeler George Pistereanu als gevangene Silviu (geschikt als binnenvetter maar te geforceerd tijdens uitbarstingen), het uitgangspunt (waarom kiest Silviu voor een heilloze oplossing en wacht hij niet de twee weekjes voor zijn vrijlating af om in de tussentijd te broeden op een betere oplossing?) en de spanning tussen Silviu en een medegevangene (waarom handelt die andere gevangene zo intimiderend en waarom doet hij dat nu pas?).

5/10