Gorbaciof (Stefano Incerti, 2010)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

gorbaciof

In het kielzog van het bejubelde La Grande Bellezza bracht het Britse label Artificial Eye vorige maand Gorbaciof uit op dvd, een minder bekende recente film met acteur Toni Servillo. In de rol van antiheld Marino Pacileo beweegt hij zich door Rome voort als een beschonken Boris Karloff, bij elkaar gehouden door een te strak pak. Tijdens het lopen schudt zijn hoofd als de kop van een hondenpoppetje op de hoedenplank van een rijdende auto. Hij dankt de bijnaam Gorbaciof aan de wijnvlek op zijn voorhoofd. Overdag doet Pacileo de financiën in een gevangenis. Aan het eind van elke werkdag leent hij voor eigen gebruik enkele honderden Euro’s uit de brandkast. ’s Avonds zet hij het geld in bij illegale kaartspelletjes die plaatsvinden in de privéruimte van een Chinees restaurant.

De gewiekste Pacileo heeft altijd geluk, totdat hij de dochter van de restauranthouder in bescherming neemt. De liefde haalt zijn hele schema door de war en daarmee zijn hele leven. Omdat de jonge vrouw geen Italiaans spreekt, heeft de film minder dialogen dan voor een Italiaanse film gebruikelijk is. Servillo heeft veel ruimte om zijn mimiek in te zetten. Gorbaciof is voornamelijk een visueel drama met een lichte komische ondertoon. Het is spijtig dat de film eindigt op een manier die Quentin Tarantino heel erg bekend zal voorkomen.

6/10