Deutsche Ashram, G.W. Sok & Hiperson live in Amsterdam

Facebooktwitterpinterestlinkedin
Deutsche Ashram

Deutsche Ashram

Afgelopen zaterdag vonden enkele bijzondere optredens plaats in en nabij uitvalsbasis Amsterdam-Oost. Dichter G.W. Sok en de band Deutsche Ashram stonden ’s middags geprogrammeerd tussen kunstwerken in een grote tentoonstellingsruimte om de hoek bij winkelcentrum Oostpoort. De jonge Chinese band Hiperson speelde ’s avonds op het kleine podium van een broedplaats in de Pijp. Beide losstaande evenementen vormden bij elkaar een mooi minifestival.

Het CBK in Amsterdam-Oost is geen regulier podium en toch vinden er de laatste tijd regelmatig optredens plaats in het kader van de expositie Ontroerwoud. Dichter G.W. Sok was een geïnspireerde keuze van de organisatoren want het groeigedicht waar hij zaterdag mee eindigde sloot naadloos aan op het groeiende werk waarmee beeldend kunstenaar Wim Vonk de ruimte van het CBK tot leven brengt. Sok vult zijn lange gedicht bij elk optreden aan en voegt nieuwe strofen toe die betrekking hebben op de plaats waar hij zijn voordracht houdt.

Het groeigedicht is een Nederklassieker in wording. Het stelt de grote vragen des levens door ze op te knippen in honderden deelvragen met het woord zonder als vaste middelpunt. De vaak absurdistische vragen worden in een rap tempo en met weinig adempauze gesteld en vormen tezamen een komische optocht van opgejaagde korte zinnen. Ondanks de hoge snelheid neemt het gedicht in huidige vorm bij elkaar al achttien minuten in beslag. Er gaat een moment komen dat G.W. Sok er een hele avond mee kan vullen.

G.W. Sok

G.W. Sok

Het duo Deutsche Ashram sloot de middag af tegen dezelfde kleurrijke achtergrond. Het decor paste goed bij de uitwaaierende psychedelische gitaarakkoorden van Ajay Saggar (King Champion Sounds). De harmonieën die hij voortbracht maakten al galmend een zwevende zoektocht door de grote ruimte. Bij sommige optredens hebben de gitaren weleens de neiging de rest van de muziek te overstemmen, maar in het CBK was de geluidsafstelling in balans; de elektronische begeleiding uit de laptop wist voldoende boven de gitaargolven uit te blijven en de afwisselend schelle en zijden zang van Merinde Verbeek klonk krachtiger dan ooit.

Live kiest Deutsche Ashram voor een handvol meditatieve nummers in een laag tempo waardoor het lijkt alsof de muziek vertraagd wordt afgespeeld. Als je het debuutalbum Deeper And Deeper beluistert blijkt die ingetogen kant slechts een gedeelte van het verhaal. De plaat is robuuster en rijker gearrangeerd met meer uptempo nummers die als geheel een levendigere indruk maken dan de bescheiden, naar binnen gekeerde podiumpresentatie. Deeper And Deeper verschijnt officieel pas op 11 november, maar de cd-versie was zaterdag te koop en mag wat mij betreft nu al tot een van de beste debuten van het jaar gerekend worden.

Hiperson in Cinetol

Hiperson in Cinetol

‘s Avonds fietsten we naar de overkant van de Amstel voor optredens op een plek waar we niet zo heel vaak komen. Creatieve broedplaats Cinetol aan de Tolstraat in de Pijp had een Chinese band op het programma staan. De video op YouTube had ons nieuwsgierig gemaakt. Voordat Hiperson begon moesten we eerst door Black Wednesdays heen. De paar nummers die we van dit Amsterdamse kwartet meepikten waren nauwelijks uitgewerkt en blonken niet bepaald uit in variatie. De twee gitaristen en bassiste stapelden eenvormige blokkendozen op, alsof ze een staafdiagram als partituur gebruikten. De drumpatronen hadden meer dan eens het ritme van een dribbelende pony. De zangpartijen waren nog onvaster dan die van Jeffrey Lee Pierce.

Hiperson uit de stad Chengdu in de provincie Sichuan speelde zaterdag de laatste show van een intensieve Europese tournee. Dat moet een succesvolle tournee zijn geweest want alle merchandise was allang uitverkocht, inclusief de elpee die we na afloop graag hadden willen kopen. De vijf zeer jonge bandleden lieten zich een enkele keer afleiden door een verschuivend drumstel, maar speelden verder zeer geconcentreerd. De twee gitaristen hielden elkaar aan weerszijden van het podium goed in de gaten; rechts speelde gitarist Li Yinan voornamelijk ritmisch en droog terwijl links Liu Zetong langere lijnen en akkoorden met effecten speelde.

De twee vrouwen van de band stonden en sprongen in het midden, met naast bassiste Huang Rentao zangeres Chen Sijiang. De zang van Chen bestaat voornamelijk uit het soort ritmische declamaties dat je ook vaak tegenkomt bij Amerikaanse riot grrrl-bands. Omdat alle liedjes in het Chinees waren misten we de ondertiteling zoals in deze video. In tegenstelling tot het voorprogramma wist Hiperson wel hoe je nummers spannend kunt houden, door op de juiste momenten gas terug te nemen en nummers waar nodig kaal te houden tot soms niet meer dan de drumpartijen van Guo Bo. Een producer als Steve Albini zou wel raad weten met deze Oosterse mix van indierock en postpunk.


Het groeigedicht dat G.W. Sok zaterdag voordroeg staat op het YouTube-kanaal van Wim Vonk en is hier te bekijken. Het album No Need For Another History van Hiperson vind je op Bandcamp.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *