Een oude man (Ilyas Salman) roeit over de rivier Engoeri in Abchazië naar een vruchtbaar eilandje dat in de zomer droog is komen te liggen. Hij stapt aan land en markeert het kleine stukje grond. Hier zal hij mais verbouwen totdat het water weer wast en het eilandje zal verbrokkelen. Lange tijd volgt de camera de werkzaamheden van de man. We krijgen in kalm tempo te zien hoe hij hout verzamelt, een hut bouwt en de aarde begint om te wroeten. Het lijkt alsof we naar een vroege film van Lisandro Alonso zitten te kijken, maar zo minimalistisch als in het werk van die Argentijnse regisseur blijft het niet in Corn Island.
Regisseur George Ovashvili uit Georgië maakt relatief meer tempo dan Alonso en voegt meer symboliek toe. De camera cirkelt met grote regelmaat rond het eilandje zodat het lijkt alsof deze plek het centrum van het universum is. De boer heeft geen tijd voor wat er in de rest van de wereld gebeurt en daarom blijft die wereld ook buiten beeld. Het verhaal – waarin dialogen kort en spaarzaam zijn – groeit met de gewassen mee en komt pas echt op gang wanneer een naamloze kleindochter (Mariam Buturishvili) haar grootvader komt vergezellen. Haar aanwezigheid geeft de film een tweede symboliek, want terwijl het gewas uit de grond opstijgt, wordt het meisje geleidelijk een vrouw. Ze wordt zich van haar veranderende lichaam bewust wanneer ze de blikken voelt van de soldaten die in een motorbootje voorbij varen. De pop die ze mee had genomen is niet langer meer prioriteit.
Corn Island (Mariam Buturishvili & Ilyas Salman)
De Georgische soldaten knikken in het voorbijgaan beleefd naar de boer, maar echt vertrouwen doen ze hem niet, want er is een grensconflict tussen Abchazië en Georgië. De nabije schermutselingen worden gaandeweg gekoppeld aan de strijd die de boer tegen de natuur voert. Af en toe zijn in de verte schoten te horen. Het conflict komt heel dichtbij als een soldaat gewond op het eiland belandt. Het is niet de eerste keer dat de bladeren van de maisplanten met bloed besmeurd raken. Corn Island legt een visueel verband tussen het bloed van de soldaat en dat van het puberende meisje. De verliefde gevoelens die zij begint te ontwikkelingen zijn niet zonder risico.
Corn Island (Mariam Buturishvili)
Het maiseiland staat symbool voor de tijdelijkheid van leven en de wanhopige poging van de mens om zijn doelen te verwezenlijken in de beperkte tijd die hem is gegund. Corn Island is pure cinema; de dialogen blijven tot het minimum beperkt om de beelden het verhaal te laten vertellen. Eigenlijk had de muziek achterwege kunnen blijven om romantisch aanvoelende franje te vermijden en het universele gegeven nog kaler te maken.
8/10