Cleopatra (Cecil B. DeMille, 1934)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

cleopatra

Eddy Terstall merkte bij de Q&A tijdens de voorpremière van zijn nieuwste film Deal op dat hij vrijpostig bloot in zijn films verwerkt als reactie op het terugkerende puritanisme in de dominante Amerikaanse cinema. Ik moest vorige week aan zijn uitspraak denken bij een seksscène van Paul Dano en Olivia Thirlby in Being Flynn (Paul Weitz, 2012) waarbij beide jonge acteurs onder de lakens hun kleren aanhouden. Ik verdenk de acteurs er zelfs van hun sokken nog aan te hebben. Je zou bijna denken dat wat betreft zaken onder de lakens de Hays Code (1930-1968) een comeback maakt. Voordat Hollywood zich rond 1934 streng aan zelfopgelegde regels begon te houden, mochten regisseurs de aantrekkingskracht tussen man en vrouw ongestoord onverbloemd in beeld brengen. Spektakelregisseur Cecil B. DeMille (1881-1959) leefde zich onder meer in 1934 uit in Cleopatra.

DeMille gaf de titelrol aan de sensuele vamp Claudette Colbert die twee jaar eerder al voor zijn camera’s een spraakmakend melkbad nam in The Sign Of The Cross. Het bloot blijft deze keer beperkt tot twee anonieme borsten onder de openingstitel. In de rest van Cleopatra wordt de strijd tussen de seksen uitgespeeld als een oorlog tussen wereldmachten en knijpen en strelen Cleopatra, Julius Caesar (Warren William) en Marc Anthony (Henry Wilcoxon) zonder schroom alles wat maar een beetje de vorm heeft van een fallus. In de handen van de acteurs verliezen speren (zoals in de hand van Caesar links in de still hierboven), knotsen en sabels al hun onschuld. Dankzij de haarscherpe Blu-ray van Masters Of Cinema valt elk detail extra op. Zal het publiek indertijd net zo gegrinnikt hebben als wij nu? De humor in het campy Cleopatra wordt soms zo dik aangezet, dat er wel opzet in het spel moet zijn.

7/10