Circuit Des Yeux live in Muziekgebouw aan ’t IJ (19 februari 2018)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Circuit Des Yeux speelde een paar jaar geleden tijdens haar vorige Amsterdamse concert helemaal in haar eentje, voorafgaand aan een metalband in OCCII. Het was een van de zeldzame concertavonden met een hoofdact die zijn meerdere moest erkennen in het voorprogramma. Het laatste album van Circuit Des Yeux deed uitkijken naar haar terugkeer in Amsterdam. Maandag was het eindelijk zover in het Muziekgebouw. De zangeres had dit keer niet alleen haar 12-snarige gitaar meegebracht, maar ook een drummer en een contrabassist.

Haley Fohr alias Circuit Des Yeux is niet bang om zichzelf bloot te geven, maar als het kan verbergt ze zichzelf zoveel mogelijk wanneer ze voor een publiek staat. Tijdens het optreden in OCCII in juni 2015 bleef haar gezicht verborgen achter lange lokken. In het Muziekgebouw vroeg ze afgelopen maandag voor aanvang van de show of het licht uit mocht. Twee projectoren, die elk op een hoek vooraan op het kleine podium waren geplaatst, zorgden voor een abstract lichtspel waarbij de muzikanten slechts schaduwen vormden. Een flesje bronwater op de speaker naast de zangeres werd beter verlicht dan de zangeres zelf. Ik zag vanuit mijn positie ook meer van drummer Tyler Damon en bassist/achtergrondzanger Andrew Scott Young dan van Haley Fohr.

Het ging uiteindelijk om de muziek en vooral het ontzag inboezemende stemgeluid dat uit de duisternis tevoorschijn kwam. Bij omschrijvingen van Circuit Des Yeux vallen regelmatig woorden als spiritueel en sacraal, wat suggereert dat de liedjes voortkomen uit een religieuze openbaring. De basis voor het derde album Reaching For Indigo (2017) waren de inzichten die Fohr begin 2017 kreeg toen een fysieke hapering haar op heftige wijze confronteerde met de grenzen van haar eigen lichaam. De muzikale uiting die daaruit voortkwam heeft zeker iets religieus, maar dan vanwege de gospelinvloeden en niet omdat er Bijbelverwijzingen in de teksten zijn te traceren.

Bassist Andrew Scott Young van Circuit Des Yeux

Optreden in het donker geeft Circuit Des Yeux alle gelegenheid om te spelen met identiteit. Dat ze zich daar bewust mee bezighoudt blijkt uit de plaat die Haley Fohr ooit heeft opgenomen in de huid van haar alter ego Jackie Lynn. Als je niet zou weten hoe ze er in werkelijkheid uitziet zou je bij het horen van haar gedragen baritonzang afwisselend kunnen denken dat ze een man is, een Afro-Amerikaanse gospelzangeres of een veel oudere folkzangeres. Geen wonder dat Circuit Des Yeux in artikelen en recensies met uiteenlopende artiesten wordt vergeleken. De vergelijking met avant-gardezangeres Diamanda Galás vond ik deze keer nog sterker dan in OCCII, omdat Fohr in het Muziekgebouw vaker de grenzen van haar bereik opzocht door op oorverdovende wijze meerdere octaven omhoog te gaan. Ook muzikaal pint de zangeres zich niet vast aan één identiteit. Folk is wel de basis, maar elektronica, psychedelica en bescheiden noise worden niet geschuwd. Aan de manier waarop de drummer en bassist de liedjes losschudden kon je in de verte horen dat ze voortkomen uit de impro-scene van Chicago.

De stem van Haley Fohr dwong respect af. Het publiek durfde zelfs tussen de nummers door nauwelijks te praten. Volgens de berichten over de imposante show een paar dagen eerder in WORM zou het optreden kort zijn, maar daar was in Amsterdam geen sprake van. De aanwezigen wisten zowaar een toegift van twee nummers af te dwingen. Gelukkig maar, want anders hadden we naar huis gemoeten zonder een zinderende uitvoering van Fantasize The Scene, afkomstig van het vorige album In Plain Speech (2015).

TALsounds

De zang van voorprogramma TALsounds bleef beperkt tot noten in de hogere regionen.  Het solo-optreden van Natalie Chami bestond uit een lange improvisatie met een oude Roland-synthesizer en een kraakdoosje van Moog. Ze speelde minimale akkoordenpatronen die ze herhaalde met behulp van loops. Beide analoge synthesizers waren zo te horen onderweg tijdens de tournee ontstemd geraakt en weigerden eigenwijs nog langer in dezelfde toonsoort te opereren. De wringende noten die door de patstelling werden veroorzaakt waren niet altijd welluidend. Chami trok de ontstemming enigszins recht door met zuivere koortjes mee te drijven op de golfslag die ze met haar effectapparatuur had voortgebracht. Na ongeveer een kwartier was Chami door alle ideeën heen en kon haar herhalingsoefening me niet langer meer boeien. Uiteindelijk bleef de performance steken in een trucje dat ik de afgelopen 25 jaar al vaker heb meegemaakt en interessanter heb horen uitvoeren.


Ook Polderlicht was bij het Amsterdamse concert van Circuit Des Yeux. Check de recensie.

One thought on “Circuit Des Yeux live in Muziekgebouw aan ’t IJ (19 februari 2018)

  1. “De stem van Haley Fohr dwong respect af. Het publiek durfde zelfs tussen de nummers door nauwelijks te praten.”

    ha, heel goed.

    Ik luisterde toevallig hun/haar plaat van het weekend, en dacht aan Alt-j. Oei. 😛

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *