De trilogie Before Sunrise (1995), Before Sunset (2004) en Before Midnight (2013) is zo bijzonder, omdat twee acteurs sinds 1995 dezelfde personages spelen en wij als kijker in hetzelfde tempo met ze opgroeien. Dat is het leukst voor wie de serie vanaf de eerste film volgt. De vaste kijker wordt in hetzelfde tempo oud als de acteurs. Trouwe volgers van soapseries zullen het gevoel herkennen.
De Amerikaanse Jesse (Ethan Hawke) en de Franse Celine (Julie Delpy) ontmoeten elkaar in Before Sunrise in de trein naar Wenen. De twee studenten brengen een intensieve en vooral romantische dag, avond en nacht door in de Oostenrijkse hoofdstad. Hun tweede ontmoeting is negen jaar later in Parijs waar Jesse zijn sleutelroman over de Weense ontmoeting presenteert in beroemde boekenwinkel Shakespeare and Company. Weer bijna tien jaar later vormen de twee een echtpaar met een tweelingdochter. Jesse heeft nog een zoon uit een eerder huwelijk. De zonovergoten exotische Europese locatie is ditmaal aan de Griekse kust.
In de derde film zien we onenigheid en meningsverschillen voor het eerst uitmonden in ruzie. Romantiek heeft plaatsgemaakt voor huwelijkse beslommeringen, zoals dat nu eenmaal gaat in het echte leven. Hoe een relatie kan veranderen binnen twee decennia was al eerder te zien in Two For The Road (Stanley Donen, 1967). Joanna (Audrey Hepburn) en Mark (Albert Finney) maken verspreid over een lange periode een paar keer dezelfde reis door Frankrijk, beginnend als geliefden, vervolgens als pasgetrouwd paar en jaren later als kibbelende echtelieden. De makers van Two For The Road hadden niet de luxe om de verschillende stadia over een periode van twintig jaar te filmen. Ze hebben ervoor gekozen de ups en downs door elkaar heen te monteren en maakten daarmee een film die voor zijn tijd een moderne non-lineaire structuur heeft.
Echtparen hebben tijdens vakantie alle ruimte om na te denken over de staat van hun huwelijk. Tijdens een wandeling tussen ruïnes in Bemore Midnight herinnert Celine zich een zwart-witfilm uit de jaren vijftig over een echtpaar in Italië dat de ruïnes van Pompeï bezoekt. De film die ze bedoelt is Viaggio In Italia (Voyage To Italy) van Roberto Rossellini uit 1954. In een van de belangrijke scènes in die film vertelt Catherine (Ingrid Bergman) haar echtgenoot Alexander (George Sanders) over een oude, veel te vroeg overleden liefde. Haar relatie met Alexander zal nooit meer de passie kennen zoals ze die toen heeft beleefd.
Hoe zit het tegenwoordig met de passie van Jesse en Celine? Een van de manieren waarop zij in Before Midnight hun gedomesticeerde romance nog een beetje sprankeling proberen te geven, is door rollenspel. Dat doet erg denken aan een andere, recente film die ook aan Viaggio In Italia refereert: Copie Conforme (Abbas Kiarostami, 2010). De Britse schrijver James (William Shimell) ontmoet de Francaise Elle (Juliette Binoche) tijdens een lezing van hem in Toscane (een situatie die erg lijkt op de opening van Before Sunset) en maken samen een autorit (net als het gezin in het begin van Before Midnight). Tijdens een wandeling veranderen James en Elle van twee vreemden in twee mensen die waarschijnlijk al jarenlang met elkaar zijn gehuwd. In de echtparen die ze onderweg ontmoeten, herkennen ze hun vroegere evenbeeld (onder meer een jong paar dat gaat trouwen) en hun toekomstige situatie als bejaarde gehuwden. Iets vergelijkbaars overkomt Jesse en Celine. In Before Midnight zitten ze bij vrienden in Griekenland aan tafel met een jong paar dat hen doet herinneren aan hun eigen voorbije prille liefde en een oude schrijver die niet zo lang geleden zijn vrouw heeft verloren. De oude schrijver heeft een mooi huwelijk gehad en maakt een gelukkige indruk. Als Jesse en Celine zich laten inspireren door zijn positieve levenshouding zal er over negen jaar vast nog een vierde deel in de Before-serie gefilmd worden. Ik wil die twee wel bejaard zien worden.
7/10