Bad Boy Bubby (Rolf de Heer, 1993)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

bad-boy-bubby

Be inside Bubby’s head, nodigt de hoestekst uit van de dvd-uitgave van Bad Boy Bubby. De Australische cultklassieker nodigt de toeschouwer uit vooral de oren te gebruiken om door te dringen tot de verwarde geest van de zwervende Bubby.

In mijn jeugdjaren kon ik me makkelijker verliezen in muziek dan tegenwoordig. Op mijn oude zolderkamer draaide ik een album het liefst laat op de avond, met koptelefoon op en de lichten gedoofd. Dan kon ik de muziek net zo hard afspelen als ik zelf wilde, zonder afgeleid te worden door de omgeving. De meest intense luisterervaring was Dreams Less Sweet, de muzikale verbeelding van een nachtmerrie, in 1983 uitgebracht door Psychic TV. Zonder koptelefoon op wist de plaat me al uit mijn stoel op te schrikken op het moment dat een luide claxon voorbij raasde. Met hartkloppingen stond ik bij het zolderraam, denkend dat een krankzinnige buurtgenoot in zijn wagen rondom ons hoekhuis meer dan 100 kilometer per uur voorbij reed. Met koptelefoon op kon ik de tanden van een valse waakhond tegen elkaar horen tikken en voelde ik de adem van het dier in mijn linkeroor. De grommende honden, psalmen zingende monniken, het naargeestige geprevel van vocalist Genesis P. Orridge, de collage van rinkelende telefoons en de zoemende machines klonken zo levensecht dankzij Zuccarelli Holophonic, volgens de hoes indertijd het enige driedimensionale geluidssysteem. Microfoons kwamen er bij het opnemen van Dreams Less Sweet niet aan te pas.

bad-boy-bubby2

De recente Europese dvd-uitgave op het Britse label Eureka! van de Australische cultklassieker Bad Boy Bubby gaat ook vergezeld van een special binaural headphone audio track. Eigenlijk geeft elke film met een 5.1 geluidsmix op de koptelefoon al een driedimensionaal effect en aangezien ik tegenwoordig een film thuis het liefst met koptelefoon op onderga (gedeeltelijk voortgekomen uit de behoefte gevrijwaard te zijn van storend burengerucht) is het effect dat op het vierde spoor van deze dvd staat geen verrassing meer.

Ik ben al vaker in het hoofd van een filmpersonage geweest. Bubby is geen uitzondering. Hij is een man van 35 die zijn hele leven is opgesloten door een verknipte moeder. Ze laat hem in de waan dat de buitenwereld vergiftigd is en is de enige die, getooid in een gasmasker, de raamloze woonruimte verlaat voor de broodnodige boodschappen. Bubby brengt de dagen door met het jagen op kakkerlakken en het pijnigen van een kat. De dag dat opeens vader weer voor de deur staat verandert Bubby’s leven totaal. Hij wordt gedwongen de buitenwereld te verkennen en moet proberen richting te vinden in een maatschappij die nog krankzinniger is dan de kinderlijk volwassen Bubby zelf.

De boodschap van regisseur Rolf de Heer is wat aan de simpele kant, maar de hoofdrol van Nicholas Hope als onwaarschijnlijke rock-‘n-roll-messias is imponerend en de film afwisselend komisch en afschuwwekkend. Het is een X-rated Being There met een slot dat lijkt te verwijzen naar The Last Temptation Of Christ. Bubby’s visie op de verwrongen wereld wordt versterkt door felle kleuren, een door straten glijdende steadicam, een vervormende groothoeklens en de soms spookachtige sound design van James Currie. De soundtrack is zo gedetailleerd stereo dat je Bad Boy Bubby met de ogen dicht kunt bekijken, net zoals Bubby zelf voor een kort moment in de film de nieuwe geluidsprikkels ondergaat door de ogen te sluiten. De stad, met zijn indringende kakofonie, zijn chaotisch concert van stemmen, geruis en muziekflarden, gaat dan voor heel even op zwart.

bad-boy-bubby3

De beste dvd-versie van Bad Boy Bubby blijft overigens de Australische dubbele dvd van Umbrella Entertainment met daarop, naast audiocommentaar en een interview met regisseur Rolf de Heer, ook interviews en een korte film met acteur Nicolas Hope die op de uitgave van Eureka! helaas ontbreken.