Anvil: The Story Of Anvil (Sacha Gervasi, 2008)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

anvil

Anvil: The Story Of Anvil is een liefdevolle documentaire over een hardrockband, gemaakt door hun voormalige Britse roadie Sacha Gervasi. Uit de verhalen die aan de dvd-uitgave van de film vooraf gingen, maakte ik op dat Anvil de realistische versie zou zijn van Spinal Tap. Ik had verwacht gitarist/zanger Steve ‘Lips’ Kudlow en drummer Robb Reiner een uur en twintig minuten lang te zullen uitlachen, maar het liep anders.

Het gegeven in beide films is hetzelfde: de camera volgt een heavy rockband die een comeback probeert te maken. Verspreid over de documentaire zijn er genoeg Spinal Tap-momenten: tijdens een interview in een fastfoodrestaurant zingt Lips een Anvil-compositie uit de jeugdtijd, een blonde vrouwelijke tourmanager verscheept de muzikanten van de ene beschamende locatie naar de andere, de muzikanten lopen door lange keldergangen op zoek naar het podium, er gaat een versterker tot elf en er is een korte bezinning rondom het prehistorische monument Stonehenge. En hoe toevallig is het dat de regisseur van de legendarisch rockumentary uit 1984 dezelfde naam heeft als de drummer van Anvil? Toch krijg je bij The Story Of Anvil meer dan Spinal Tap. Veel meer.

Voor wie net als ik tot voor kort nog nooit van Anvil heeft gehoord eerst een korte context. Anvil had een megagrote band kunnen zijn. De documentaire begint in 1984 met archiefbeelden van een groot Japans festival waar de band het podium deelt met Scorpions, Bon Jovi en Whitesnake. Oude metalhelden als Lars, Lemmy en Slash prijzen de pioniersfunctie van Anvil. Terwijl de andere bands het uiteindelijk tot multimiljonairs zouden schoppen, bleef de carrière van Anvil na de metalklassieker Metal On Metal (1982) hangen bij slecht geproduceerde vervolgalbums en gebrekkig management. Lips is een rasentertainer, maar geen zakenman. Misschien zijn Canadezen te zachtmoedig om het ver te schoppen in de nietsontziende muziekindustrie.

In plaats van te spelen voor volle stadions rijdt Lips een tijdje voedselpakketten rond voor Children’s Choice Catering en verdient Reiner zijn brood door een sauna te slopen. Ondertussen dromen de twee oude schoolvrienden van een comeback. Tiziana Arrigoni biedt zich via Internet aan als de reddende engel. Vertrouw echter nooit je Europese tournee toe aan een middelbare blondine met een naam die klinkt als een Italiaans verdelgingsmiddel en met een gebit dat vermoedelijk is ingedeukt als gevolg van een drugsverleden. Ze mag dan gedreven zijn door liefde en passie (en een oogje hebben op de tweede gitarist), maar als voor de tweede keer de trein naar een volgend optreden wordt gemist, tijdens een festival in Transylvanië slechts 174 man komen opdagen in een zaal met een capaciteit van 10.000 en in een donkere Tsjechische club de eigenaar de band probeert uit te betalen door een bord goulash aan te bieden, is er alle reden te twijfelen aan haar capaciteiten en valt het ergste te vrezen voor het verdere verloop van de tournee.

Ondanks alle tegenslagen gelooft gitarist/zanger Steve ‘Lips’ Kudlow in zijn dromen en geeft hij niet op. Ik zal het voor elkaar krijgen! roept hij in een emotionele scène, en het mooie van de documentaire is dat je als kijker ook heel graag wilt dat het hem deze keer gaat lukken. Het zou vreselijk zijn als de opnamen van het dertiende album This Is Thirteen geen doorgang zouden vinden en dat de investering van een liefhebbende zus voor niets is geweest. Dit is geen Spinal Tap meer, maar aangrijpend drama over volwassen working class kids met wie je graag een biertje na afloop drinkt. Anvil: The Story Of Anvil is vele malen grappiger, spannender en ontroerender dan het drie uur durende geneuzel op de sofa door de mastodonten van Metallica in Some Kind Of Monster (Joe Berlinger/Bruce Sinofsky, 2004). Het lukte bij mij niet bij die film een emotionele band te krijgen met de muzikanten en al helemaal niet met hun duur betaalde, narcistische psychiater. Bij Anvil is dat totaal anders.

Lips is een liefhebbende vader en Reiner een gevoelige artistieke binnenvetter die thuis lege stadsgezichten schildert in de stijl van Edward Hopper. Zij hebben geen tijd voor luxeproblemen, maar moeten keihard knokken om na meer dan dertig jaar de positie te bereiken en de erkenning te verkrijgen waar ze, gezien hun invloed op de grote metalhelden der aarde, recht op hebben. Soms, als de spanning te groot is, knokken ze met elkaar, omdat ze niet anders kunnen, omdat ze sinds hun schooltijd de grootste vrienden zijn en ze niemand anders hebben om mee te knokken. Het zijn worstelingen om de kop boven water te houden. Zolang er geen bloed vloeit, levert dat een enerverende kijkervaring op.

Anvil: The Story Of Anvil is sinds vorige maand uit op dvd. De Britse uitgave bevat onder meer deleted scenes, achtergrondinformatie over ex-bandleden, een extra interview met Lars Ulrich en twee audiocommentaren (eentje door de twee bandleden en eentje door de filmmakers).