Imagine Film Festival 2018 (2) – A Day (Sun-ho Cho, 2017)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Groundhog Day (1993) heeft dit decennium opvallend vaak als inspiratiebron gediend voor filmmakers. Een recent voorbeeld is de Zuid-Koreaanse fantasiethriller A Day. Heeft regisseur Sun-ho Cho een nieuwe draai aan het uitgangspunt van Groundhog Day kunnen geven of is zijn film een overbodige herhalingsoefening?

Het wordt tijd voor het organiseren van een Groundhog Day-filmfestival met elke dag 24 uur achter elkaar één film over een personage dat telkens wakker wordt op dezelfde dag en wanhopig een methode zoekt om aan die dag te kunnen ontsnappen. Het festival kan minstens een week in beslag nemen dankzij films volgens de Groundhog Day-formule zoals Source Code (2011), Edge of Tomorrow (2014), ARQ (2016), Happy Death Day (2017) en Before I Fall (2017). Bezoekers zijn wat mij betreft verplicht om de hele dag in de filmzaal te zitten bij de door hun gekozen films. Op die manier kunnen ze zich extra goed verplaatsen in de frustraties van de hoofdpersonages.

[Spoilers!] De Koreaanse film A Day houdt de formule vers door twee verrassende wendingen toe te voegen. De tweede wending is helaas net eentje te veel. De eerste verrassing is wanneer blijkt dat vader Jun-young (Myung-Min Kim) niet de enige is die telkens te laat arriveert bij een verkeersongeluk waarbij zijn dochtertje omkomt. Generatiegenoot Min-chul (Yo-han Byeon) zit opgesloten in dezelfde time loop en probeert elke dag opnieuw te voorkomen dat zijn vrouw in de taxi stapt waarmee ze op hetzelfde kruispunt zal verongelukken. Beide mannen ontdekken elkaar tijdens hun eenzame gevecht tegen de tijd en werken vervolgens samen bij het oplossen van hun dagelijks herhalende dilemma.

Het script neemt een extra stap door een derde personage toe te voegen die weet dat hij dezelfde dag herbeleeft. Hij is de taxichauffeur die doelbewust op hetzelfde tijdstip het ongeluk veroorzaakt. De handelingen van de chauffeur zijn echter heel lang niet net zo urgent als die van de twee samenwerkende mannen. Zijn wraakmotief dwingt hem niet om daadwerkelijk elke dag op de seconde nauwkeurig op het kruispunt te zijn waar Jun-youngs dochter oversteekt. De enige reden waarom hij dat wel doet is omdat het goed uitkomt voor de rest van de film. Het tempo ligt echter zo hoog dat de kijker nauwelijks tijd heeft om stil te staan bij de denkfout die regisseur en scenarioschrijver Sun-ho Cho maakt.

6/10

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *