In de met een Oscar genomineerde documentaire 5 Broken Cameras volgt Palestijnse Emad Burnat het protest tegen een Israëlische nederzetting die als een sluipend monster zijn dorp nadert. Hij legt het verzet van zijn dorpsgenoten vast tegen het onwetmatig geplaatste hek dat hen van de kolonisten scheidt. Het protest wordt bruut de kop ingedrukt, maar ondanks het traangas, de harde klappen, de gerichte schoten en het vloeiende bloed laten de dorpsbewoners zich niet klein krijgen.

Burnat vertelt het verhaal met opvallende kalmte, terwijl hij alle reden heeft zijn stem in woede te verheffen. Zijn vierde zoontje Gibreel, die we in de documentaire zien opgroeien van baby tot kleuter, mag vroeg getuige zijn van het buitenproportionele geweld waar de Palestijnen mee worden geconfronteerd. Een van de kleine schrijnende momenten is als het jochie heel gedwee aan zijn moeder vraagt waarom ze die Israëlische soldaten niet gewoon doodsteken.