Dior and I (Frédéric Tcheng, 2014)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

dior

Je hoeft geen affiniteit met de modewereld te hebben om plezier te beleven aan Dior and I. De documentaire gaat over een beroemde couturier die binnen zeer korte tijd voor een vermaard modemerk zijn eerste haute couture collectie moet zien te creëren. Werken onder druk levert spanningen en conflicten op, wat voor een film een prettige bijkomstigheid is. Het is ook een film over traditie versus moderniteit, over de liefde voor kunst en het streven naar ultieme schoonheid. Daarnaast heeft Dior and I een interessante soundtrack.

De geest van Christian Dior (1905-1957) waart zowel door de documentaire Dior and I als door de vertrekken van zijn modehuis in Parijs. Zijn stem is te horen wanneer archiefbeelden getoond worden uit de tijd dat de beroemde modeontwerper doorbrak. Fragmenten uit zijn memoires worden voorgedragen door een voice-over. Medewerkers van Dior vertellen elkaar tijdens het werk over zijn spookverschijning die voelbaar is als het donker wordt en het pand zo goed als verlaten is.  Ze denken dat hij waarschijnlijk hoogstpersoonlijk de nieuwe ontwerpen komt controleren. Belgische modeontwerper Ralf Simons (Neerpelt, 12 januari 1968) kan niet om de aanwezigheid van zijn voorganger heen wanneer hij in 2012 wordt aangenomen als de nieuwe creatief directeur.

Dior and I gaat over een moderne kijk op een gevestigd modehuis en hoe die zich verhoudt tot de traditie en de verwachtingen bij het publiek. De meningen over de vernieuwende ideeën van Ralf Simons zijn verdeeld op de werkvloer, maar niemand kan ontkennen dat hij gepassioneerd is en visie heeft. Het is alleen de vraag of de medewerkers zijn visie vorm kunnen geven in hun weefsels. Simons is een groot kunstliefhebber. Hij zou geen dag zonder kunst kunnen, vertelt hij tijdens een bezoek aan Centre Pompidou. Een van zijn inspiratiebronnen is het schilderwerk van de Amerikaanse kunstenaar Sterling Ruby (1972) van wie Simons patronen in het stof van zijn ontwerpen wil verwerken. Een andere grote inspiratie is muziek. De Vlaming groeide op met Depeche Mode en Krafwerk. Hij verwerkte eerder in zijn werk stijlelementen uit gabber en rock (Manic Street Preachers en Joy Division) en gebruikte leden van Kraftwerk als model voor zijn herfst- en wintercollectie van 1998. Een van zijn samenwerkingen was in 2003 met Peter Saville, de Britse ontwerper die vooral bekend is van de vele hoezen die hij ontwierp voor het label Factory Records.

Muziek is zeer nadrukkelijk aanwezig op de soundtrack. Als de oude Dior aan het woord is, krijgt componist Ha-Yang Kim alle ruimte. Bij Ralf Simons overheersen luide beats. In eerste instantie vond ik die nogal dominant en daarom afleidend. Er is echter een reden waarom de elektronische muziek een prominente plaats inneemt. Volgens een artikel in The Guardian (26 maart 2015) houdt de modeontwerper er namelijk van muziek te draaien tijdens het werken. Hij is fan van onder meer Plastikman en Nine Inch Nails en draait hun muziek heel luid en zingt daarbij graag heel hard mee. De scènes met zijn gezang waren helaas onbruikbaar, vermoedelijk vanwege de prijzige gebruiksrechten.

diorandi2

In Dior and I is muziek te horen van onder anderen Aphex Twin, Burial, The Orb, The Knife, Plastikman en The xx. De beste muziek zit wat mij betreft onder de presentatie waar de film naartoe werkt, wanneer de modellen (te mager en te blank, vinden meerdere critici terecht) flaneren tussen muren van bloemen. De spanning ontlaadt zich bij de majestueuze trage bastonen van Biosphere’s Chukhung. De opwinding achter de schermen is groot en er is veel waardering onder de aanwezigen (filmliefhebbers herkennen producer Harvey Weinstein en actrices Marion Cotillard, Isabelle Huppert, Jennifer Lawrence en Sharon Stone). De muziek vergroot de zichtbare emotie bij de opgeluchte Ralf Simons. Zo dichtbij waren de filmmakers nog niet eerder bij de modeontwerper gekomen.

8/10

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *